Η κομμούνα της Στρουμφοπαρέας
Το Σάββατο το πηδάει το τραγουδάκι, τα Στρουμφάκια μάλλον δεν έχουν εβδομάδα, αλλά εκτάδα.
Λοιπόν, ας υποθέσουμε, πως η blogοπαρέα είναι το Στρουμφοχωριό.
(Μερικά ονόματα δεν τα θυμάμαι στα ελληνικά
ο Πάπα-Στρουμφ: η εξουσία (της γνώσης) [ο κόκκινος πατέρας]
η Στρουμφίτα: η… γυναίκα (μάλλον η ξανθιά) [ισότιμη πάντως]
Οι άνθρωποι του πνεύματος: ο εφευρέτης Ξεφτέρης
και ο Σπιρτούλης [ο εγκεφαλικός, εποφθαλμιά τη θέση του Παπα-Στρουμφ]
Οι επαγγελματίες:
ο Λιχούδης (ο άπληστος μάγειρας), ο Ράφτης, ο Φούρναρης,
ο Κηπευτής [η αγροτική τάξη]
Οι καλλιτέχνες: ο Ποιητής, ο Ζωγράφος, ο Ντορεμί (ο μουσικός)
ο Χανανούλης: ο κοινωνικός
ο Γκρινιάρης: ο αντικοινωνικός
ο Χουζούρης: ο τεμπέλης
ο Προκόπης: ο εργατικός [η εργατική τάξη]
ο Αδέξιος
ο Ονειροπόλος (ή ο ιδεολόγος;)
ο Βodybuilderάς
ο Πλακατζής-Φαρσέρ
ο Αγροίκος
o Μελένιος: ο ματαιόδοξος
ο Αραχτός (και light)
ο Περιηγητής
ο Πρωτόγονος
Υ.Γ. Υπάρχει η θεωρία, πως το Στρουμφοχωριό είναι απεικόνιση κομμούνας
(κομμουνιστικής κοινότητας) περιληπτικά, αλλά στα ελληνικά στον σύνδεσμο:
Ο Κομμουνισμός στο Στρουμφοχωριό
και λεπτομερώς, αλλά στ' αγγλικά στον σύνδεσμο:
Μαρξιστές, Σταλινικοί ή αθώα νανάκια, δεν τους καλοξέρω τους τύπους. Συνήθως, πάντως, κέρδιζε την συμπάθειά μου ο ονειροπόλος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου, dodo, ονειροπόλε και μοναδικέ μου πιστέ θαμώνα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου στέλνω την αγάπη μου.
Είναι Σάββατο και εγώ έχω σηκωθεί πρωινιάτικα γκρρ.Και βλέπω το άρθράκι σου και μου έφτιαξες τη μέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν είμουν μικρή δεν έχανα επεισόδιο, είχα τη κασσέτα,φορεματάκι αλλά και τα αυτοκολλήτάκια panini.Που να φανταστώ ότι μας έδειχναν το δρόμο για μία κομμουνιστική κοινότητα!
Εμένα μου άρεσε πάντα ο λιχούδης και ο χουζούρης-για το ευ ζην!
Εσένα syna μου?
Καλημέρα synas,
ΑπάντησηΔιαγραφήσου στέλνω μια στρουμφοκαλημέρα από την κορούλα μου που σήμερα με δάγκωσε γιατί διέκοψα την στρουμφοπροβολή για φαγητό! Τελικά συμφάγαμε με τα Στρουφμ.
Μα αγάπη
Παράγραφος
surfing vs smurfing..
ΑπάντησηΔιαγραφήσμερφάροντας στο διαδίκτυο ταυτίζομαι με τον χουζούρη και τον ονειροπόλο..
αλλα πάλι.. εγώ είμαι περισσότερο τυπάκι του asterix παρά των smurfs :) (με αγαπημένο το σκυλλάκι, τον indefix! συγνώμη που δεν θυμάμαι το ελληνικό του όνομα)
καλημέρα :)
αυτό είναι το αγαπημένο τραγούδι του καρατεμπέλαρου
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για μένα...σίγουρα θα μαντέψεις λάθος.Όχι δεν ταυτίζομαι με τον Ποιητή αλλά με τον γκρινιάρη,ο οποίος φτάνοντας κάποτε στο άκρον άωτον της γκρίνιας του είχε πει το αξεπέραστο:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Μου τη δίνει να μου τη δίνει"...
Συμφωνώ μαζί του,αν και....μου τη δίνει να συμφωνώ...
Καλημέρα σε όλους!
ΑπάντησηΔιαγραφήpixie, και λιχούδα & χουζούρα, ε; Πρόσεξε μην φας αργότερα τα λεφτά σου στα BodyLine! Εμένα μ’ αρέσει κι ο τύπος με τα δωράκια. Αλλά ψήφισα Σπιρτούλη. Χαλίφης στη θέση του Χαλίφη.
Παράγραφε, φίλησέ μου την κορούλα σου. Χάρηκα πολύ, που είδα σχόλιό σου στο χαζοblog μου.
mary, κι εγώ γουστάρω Αστερίξ πολύ. Γελάω δυνατά μόνη μου! Κι αυτό το χωριό έχει πολλούς χαρακτήρες. Θα μπορούσε το post να είναι για ένα μικρό, γαλατικό χωριό…
BadlyDrawnBoy, το τραγούδι των 10cc εννοείς; Χαλλλαρά…
kyriaz, σα να διακρίνω ένα χαμόγελο. Πάρε ένα δωράκι! Μπχχ! (τούρτα με δυναμιτάκι)