Γυναικεία καθημερινότητα

Σάββατο πάλι.
Πώς περνάει έτσι η εβδομάδα…
Μία φίλη μου λέει:

«Οι εβδομάδες, οι μήνες,
τα χρόνια περνούν.
Οι ώρες δεν περνάνε με τίποτα!»

Η φίλη μου, απ’ ό,τι θα καταλάβατε, βαριέται.
Κι εγώ βαριέμαι.

Χθες έκανα μανικιούρ-πεντικιούρ, ένεκα καλοκαιριού, μην βγαίνουμε έξω με το νύχι κάγκελο και κιτρινισμένο! Λοιπόν, πήγα να κόψω τις φλέβες μου 2-3 φορές.
Δεν το αντέχω αυτό το πράγμα με τίποτα.
Να κάθομαι με τις ώρες να με πασπατεύουν…

Μην μιλήσουμε για το κομμωτήριο, κούρεμα, ανταύγειες… βρωμάνε κιόλας.
Και μετά η αποτρίχωση. Φρίκη, δέκα ώρες και μένουν κι οι μισές τρίχες πάνω.
Κι ύστερα μάσκες, απολέπιση, κρέμες για το πρόσωπο, κρέμες για το σώμα,
κρέμες για την κυτταρίτιδα, βγάλσιμο φρυδιών, βάψιμο.
Άσε τα ψηλοτάκουνα, άσε τα σουτιέν, τους κορσέδες, τα καλσόν…
Κι άλλα θα ‘ναι, αλλά δεν μού ‘ρχονται τώρα.

Οι άντρες τι κάνουν; Ένα ξυρισματάκι ρίχνουν εκεί και το κάνουν και θέμα.
Ο Νίκος Δήμου έχει γράψει ολόκληρο άρθρο για το καθημερινό ξύρισμα.
Απολαυστικό, διαβάστε το!

Αλλά, μην τρελλαθούμε κιόλας. Ένα εσείς, δέκα εμείς.

Θα μου πείτε: «Και γιατί τα κάνετε; Ας μένατε, όπως είστε».
Ναι, και μετά θα ψάχναμε το γκόμενο με το κυάλι (πολύ γέλιο, το Word μου υπογράμμισε το κυάλι ως λάθος και μου έβγαλε ως εναλλακτική το καυλί!!).

Γι’ αυτό μην παραπονιέστε καθόλου, άντρες όλου του κόσμου.
Έχετε πολύ λιγότερα στην καθημερινή σας ρουτίνα απ’ ό,τι οι γυναίκες, το εξής ένα:
το ξύρισμα. Και τελευταίως βγάλατε και μόδα το «5 μέρες αξυρισιά».
Και τσιμπάει, πώς τσιμπάει…

Πάω να κάνω αποτρίχωση. Έχω να βγω και στην παραλία…
Φιλάκια σε όλους. Τα λέμε τη Δευτέρα.
Α, και καλό μήνα! Μπήκε ο Ιούλιος. Να ετοιμαζόμαστε σιγά-σιγά...