Καλημέρα και καλή εβδομάδα!

Καλημέρα!
Σήμερα θα ήθελα να σας κάνω ερωτήσεις πάλι!

Αναρωτιέστε λοιπόν ποτέ, αν καταλαβαίνει κάποιος την πραγματική σας ταυτότητα;
Κι αν ναι, ενοχλείστε μ’ αυτήν τη σκέψη;
Φοβάστε την «αποκάλυψη»;

Συνάδει η διαδικτυακή σας περσόνα με την αληθινή σας προσωπικότητα;
Γράφετε στο blog σας πράγματα, που δεν θα τολμούσατε να τα πείτε επώνυμα;
Σχολιάζετε με άλλο θάρρος πίσω από το nick σας;

Ερωτήματα… Δεν είχα και τίποτ’ άλλο να γράψω σήμερα…
Πολύ θα ήθελα όμως να μου απαντήσετε.

Ας απαντήσω εγώ όμως πρώτη, μπας και πάρετε θάρρος!

Εμένα λοιπόν μου αρέσει να γράφω ανώνυμα.
Γι’ αυτό το λόγο, δεν έχω πει σχεδόν σε κανένα γνωστό για την ύπαρξη του blog.

Δεν θα με πείραζε κάποιος να με καταλάβαινε, αλλά έχω την αίσθηση, πως θα έγραφα λιγότερο αυθόρμητα, αν με διάβαζαν συστηματικά γνωστοί.

Επίσης, σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να είχα προβλήματα. Αν αναφερόμουν π.χ. σε κάποιον προσωπικά και συνειδητοποιούσε, πως μιλάω γι’ αυτόν.

Αυτό το πρόβλημα μ’ έχει απασχολήσει πολύ και στο παρελθόν, όσον αφορά στη συγγραφή βιβλίων. Θα θίξεις ανθρώπους και σχέσεις, δεν υπάρχει περίπτωση. Θέλει θάρρος, νομίζω, για να γράψεις ένα ειλικρινές βιβλίο. Ο Woody Allen, θυμάμαι σε μία ταινία του, έθιγε αυτό το θέμα με το γνωστό χιούμορ του πάντα βέβαια. Είχε σκοτωθεί με τους πάντες, λόγω αυτών που έγραφε στα βιβλία του.

Όσο για τα σχόλια, νομίζω, πως όχι, δεν θα έλεγα τίποτα διαφορετικό επωνύμως.
Λέω απλά και καθαρά τη γνώμη μου.
Ούτε βρίζω, ούτε πλακώνομαι, για να πρέπει να κρυφτώ, οπότε…
Αλλά, αν ένοιωθα θυμό με κάτι, θα τον εξέφραζα, είτε έτσι, είτε αλλιώς.
Κανένα πρόβλημα.

Αυτά.

Εύχομαι σε όλους εσάς, τους γνωστούς-αγνώστους, καλή εβδομάδα!
Ελπίζω κάποτε να σας γνωρίσω κι από κοντά!

Υ.Γ.
Κάποιος μπαίνει στο blog εκατό φορές την ημέρα και για ώρες από Γερμανία.
Μήπως θα μπορούσε να μου πει, ποιος είναι;
Γιατί υποψιάζομαι, πως θα είναι κάποιος γνωστός, που με κατάλαβε…