Καλό μήνα!

Με το δεξί μπήκαμε στο Σεπτέμβρη και στο Φθινόπωρο, κερδίζοντας την ομάδα των ΗΠΑ στο μπάσκετ. Άνετα. Κανονικά. Όχι με την ψυχή στο στόμα. Έλεγχος, ψυχραιμία, δύναμη. Η ομάδα είναι καλή, το γνωρίζει και διεκδικεί αυτό, που της αξίζει.

Ωραία τα θαύματα, αλλά ακόμη ωραιότερο το δουλεμένο ταλέντο.
Ο Έλληνας αλλάζει…

Η αλλαγή χρειάζεται χρόνο και συνεχή προσπάθεια.
Πραγματοποιείται αρχικά ποσοτικά, μικρά-μικρά βηματάκια,
κάποια στιγμή όμως επέρχεται μέσα απ’ την ποσότητα το ποιοτικό άλμα.

Δεν πιστεύω στα θαύματα -τύχη λέγεται αυτό καλύτερα- πιστεύω στη σταδιακή εξέλιξη. Και στην μεγάλη παραγωγή. Μέσα απ’ την ποσότητα ξεπηδάνε τα διαμάντια σε όλους τους τομείς. Δύσκολα δημιουργείς ένα αριστούργημα, εργασία μιας ολόκληρης ζωής. Φτιάχνεις-φτιάχνεις, λίγο-λίγο, δουλεύεις, μαθαίνεις, προσπαθείς, κάτι θα σου βγει.

Όποιος έχει παίξει παιχνίδια στον Υπολογιστή, θα έχει προσέξει πόσο δύσκολο φαντάζει ένα καινούριο παιχνίδι στην αρχή του. Σιγά-σιγά μπαίνεις στο κλίμα, μαθαίνεις τη λογική και τις τεχνικές του, παλεύεις άνισα στην αρχή και σταδιακά αποκτάς μεγαλύτερες ικανότητες.

Αν πας να το ξαναπαίξεις απ’ την αρχή, σου φαίνεται γελοίο. Το κατέχεις πλέον.
Πάμε γι’ άλλα… Καινούρια οχυρά.

Μικρά βήματα λοιπόν, κατακερματισμός του έργου, σταδιακή γνώση του αντικειμένου, εμβάθυνση, ελεγχόμενη κατάκτηση των στόχων.
Αυτός είναι ο δρόμος.