«Εγκεφαλικές» γυναίκες…

Η Πασχαλίτσα μου θύμισε ένα πρόβλημα,
που έχω συζητήσει 100 φορές
με όλες μου τις φίλες:
Τι θα κάνω μ’ αυτόν τον άνθρωπο;
(τον σύντροφό τους)
Μ’ έχει τσακίσει! Δεν αντέχω άλλο!…


Οι γυναίκες δεν θέλουν να κάνουν τόσο συχνά σεξ, όσο οι άντρες. Βαριούνται.
Δεν είναι, πως δεν τον αγαπάνε, ούτε πως δεν τον θέλουν, απλά βαριούνται.
Αυτή τη δουλειά θα κάνουμε όλη μέρα;

Οι άντρες δεν θα είχαν καμία αντίρρηση γι' αυτό, νομίζω. Όλη τη μέρα κι όλη τη νύχτα.
Γαμώτο, υπάρχει κι αυτή η καταραμένη η δουλειά! Πρέπει να πάω.
Ε, ναι, αγάπη μου, να πας! Άντε στην ευχή του Θεού!

Πάρα πολλές γυναίκες αποδίδουν αυτό το γεγονός στην «εγκεφαλική» προσέγγιση του σεξ εκ μέρους τους. Τι σημαίνει όμως «εγκεφαλικό»; Σημαίνει, πως οι γυναίκες είναι «ανώτερα» όντα; Πιο εκλεπτυσμένα; Ή πως έχουν στο μυαλό τους άλλα πράγματα συνδεδεμένα με το σεξ κι όχι την αμιγή ικανοποίηση τους;

Η θρησκεία -ως γνωστόν- θεωρεί το σεξ αποκλειστικά και μόνο ως τον τρόπο διαιώνισης του είδους. Η απόλαυση είναι κάτι το απαγορευμένο. Αυτή η θεωρία υπάρχει στο μυαλό όλων μας λίγο-πολύ. Τα περισσότερα σεξουαλικά εγκλήματα γίνονται λόγω αυτής της εσωτερικής σύγκρουσης μεταξύ επιθυμίας και ηθικής.

Οι γυναίκες δεν βγαίνουν συνήθως έξω να βιάζουν τον κόσμο, απλά το αποφεύγουν. Ασυνείδητα. Το χρησιμοποιούν ως όπλο μέχρι να ρίξουν το αρσενικό, να χτίσουν τη φωλιά τους και να γεννήσουν τα παιδιά τους. Μετά τους φαίνεται έως και αφύσικο.

Μπορεί ν’ ακούγονται υπερβολικά όλ’ αυτά, τα υπερβάλλω κι εγώ λίγο. Όμως κάπως έτσι είναι τα πράγματα. Οι περισσότερες γυναίκες δεν το ευχαριστιούνται εύκολα το σεξ. Πέρα από τα κοινωνικά ταμπού, το έχουν συνδεδεμένο και με το συναίσθημα. Με την ιδέα της αγάπης. Άλλος ανασταλτικός παράγων, διότι η «αγάπη» συχνά βρίσκεται σε πλήρη αντιδιαστολή με την ηδονή…

Επίσης, δεν συγκεντρώνονται εύκολα στην καθ’ εαυτόν πράξη. Σκέπτονται ταυτόχρονα, αν είναι αρκετά όμορφες, μήπως είναι χοντρές, μήπως δεν έχουν ξυριστεί καλά, μήπως μυρίζουν οι μασχάλες τους… Υπάρχει κάτι το απείρως ναρκισσιστικό στη σκέψη τους, που δεν τις αφήνει να χαλαρώσουν και να το ευχαριστηθούν.

Αφήστε, που φοβούνται αν ακούγονται, μήπως μπει κανείς ξαφνικά μέσα στο δωμάτιο, μήπως δεν πρέπει… Μήπως δεν πλήρωσαν το λογαριασμό, μήπως το παιδί έχει πρόβλημα στο σχολείο, μήπως πρέπει επιτέλους να κάνουν ριζική αποτρίχωση..

Και αν δεν ικανοποιηθούν μετά απ’ όλ’ αυτά -και πώς να ικανοποιηθούν με τόσα προβλήματα στο μυαλό τους- έχουν και να προσποιηθούν… Αλλιώς θα φανούν άχρηστες, θα κάνουν και τον άλλον να αισθανθεί άχρηστος…

«Εγκεφαλικές» λοιπόν οι γυναίκες. Δεν ασπάστηκαν ουσιαστικά ποτέ την μόλις προσφάτως κατακτημένη αρχή της αμιγούς απόλαυσης. Της απόλαυσης για την απόλαυση.

Μπορεί να είναι απλά κι η φύση τους τέτοια... Μπορεί όμως και όχι...