Όνειρα

Βλέπω όνειρα. Πολλά όνειρα.
Και τα περισσότερα τα θυμάμαι,
γιατί έχω αναπτύξει από μικρή μία τεχνική:
μόλις τα βλέπω, ξυπνάω, κάνω μία επανάληψη
στο συνειδητό και ξανακοιμάμαι.
Γνωστό κόλπο και δοκιμασμένο.
Κάθε πρωί έχω έτσι στα χέρια μου
μια χούφτα όνειρα.


Τα όνειρα αποτελούν θαυμάσιο υλικό για ψυχανάλυση, προσωπικό «ψάξιμο», αλλά και αναπόληση στιγμών. Για μένα είναι σαν αληθινές αναμνήσεις. Μία δεύτερη ζωή.
Πολλές φορές μέσα στο όνειρο μού είναι κάτι ήδη γνωστό, το έχω ξαναδεί σε άλλο όνειρο, το αναγνωρίζω και επεκτείνω τη δράση. «Ζω» τη συνέχεια…

Υπάρχει βέβαια και το άλλο, το δυσάρεστο: το όνειρο μέσα στο όνειρο. Που νομίζεις, πως έχεις ξυπνήσει, αλλά εξακολουθείς να ονειρεύεσαι. Αυτό μπορεί να είναι πολύ τρομακτικό! Μία φορά είχα 7 τέτοια «ψεύτικα» ξυπνήματα στη σειρά… Όταν ξύπνησα τελικά πραγματικά, αμφέβαλα για ώρα ακόμη και για το όνομά μου…

Στα όνειρά μου βλέπω μελλοντικά σενάρια, βρίσκω το κλειδί σε προβλήματα, κάνω όσα δεν μπορώ στην πραγματικότητα. Είναι συνήθως έγχρωμα (τα μαυρόασπρα μου όνειρα είναι γεμάτα θλίψη και πνευματική σύγχυση) και περιλαμβάνουν όλες τις αισθήσεις: ήχους, μυρωδιές, γεύσεις κι αγγίγματα…

Άλλες φορές πάλι βλέπω κανονικές «ταινίες»: περιπέτειες, θρίλερ, συχνότατα επιστημονικής φαντασίας… Και κωμωδίες. Πόσες φορές δεν έχω ξυπνήσει, γελώντας σαν τρελή. Είναι κι έξυπνες κωμωδίες, όχι μπούρδες αμερικάνικες…

Υπάρχουν βέβαια και τα επαναλαμβανόμενα όνειρα. Το πιο συχνό μου είναι, ότι πετάω. Πετάω τόσο συχνά στα όνειρά μου, που οι πτήσεις μέσα σ’ αυτά είναι σχεδόν κάτι το δεδομένο. Όποτε γουστάρω, ρίχνω και μια βόλτα στον αέρα, περνάω εμπόδια και τοίχους -εκεί δεν χρειάζεται παρά ελάχιστη ανύψωση, ίσα-ίσα- και ξεφεύγω απ’ όποιον τυχόν με κυνηγάει. Και δεν με κυνηγάνε πια και πολλοί, γιατί ξέρουν: θα τους την κάνω πετώντας!

Επίσης, απ’ τα όνειρά μου παίρνω συχνά πολύτιμες πληροφορίες για το σώμα και την υγεία μου. Βλέπω, πότε θα μου έρθει περίοδος, πότε είμαι έγκυος, τι φαγητά μ’ ενοχλούν, πού υπάρχει κάποια δυσλειτουργία σε πρώιμο στάδιο.

Η πιο σημαντική λειτουργία πάντως των ονείρων για μένα είναι τα πιθανά σενάρια. Βρίσκομαι ας πούμε σε κάποιο δίλημμα και δεν ξέρω, τι απόφαση να πάρω. "Παίζω" λοιπόν το σενάριο α’, το ζω και βλέπω, πώς θα νοιώσω, αν τραβήξω το α’ μονοπάτι.

Ουσιαστικά η ψυχή μου ταξιδεύει λίγο στο χρόνο και ρίχνει μια κλεφτή ματιά στον καθρέφτη του μέλλοντος.

Υπάρχουν αρκετές περίοδοι στη ζωή μου, που η πραγματικότητα μού φαίνεται άκρως ανιαρή. Σ’ αυτές τις περιόδους κοιμάμαι πολύ. Κι η δεύτερη ζωή μου, αυτή των ονείρων, πάντα με αποζημιώνει. Με μαγικές εικόνες και πολύτιμη ενόραση.

Νομίζω, πως αν μου στερούσαν τον ύπνο και τα όνειρα, μπορεί και να πέθαινα…