Munich
Κάθισα χθες κι έφαγα τις μεταμεσονύκτιες ώρες μου, για να δω το «Μόναχο» του Spielberg. Τι βαρεμάρα, τι ανεμπνευσιά! Ο καημένος ο Spielberg γέρασε, μου φαίνεται…
Έπρεπε όμως κι αυτός να πει (πάλι) κάτι για τους Εβραίους και τους Παλαιστίνιους κι αυτό το γ… το Μεσανατολικό, που βασανίζει την ανθρωπότητα από πάντα κι εμένα προσωπικώς απ’ το σχολείο… Τα πετρέλαια της Μοσούλης, S.O.S.!!
Έπρεπε να μας πει, πως όλοι ίδιοι είναι, πως όλοι άνθρωποι είναι…
Κι οι πληρωμένοι δολοφόνοι οι καημένοι άνθρωποι είναι, έχουν αισθήματα, έχουν οικογένειες, αγαπάνε, πονάνε…
Έχουν ιδεολογία, έχουν αγάπη πρωτίστως για την πατρίδα και το μόνο, που ζητάνε απ’ τη ζωή τους, είναι ένα κεραμίδι πάνω απ’ το κεφάλι τους και χώμα, που να το ονομάζουν δικό τους… Όπου θα ζουν ασφαλείς(;) με τους δικούς τους ανθρώπους και τα παιδιά τους θα ξέρουν, πως αυτό το κομμάτι γης τους ανήκει…
Εβραίοι και Παλαιστίνιοι παλεύουν για το ίδιο πράγμα. Για μια θέση στον ήλιο…
Οι Εβραίοι είναι και πολύ κατατρεγμένος λαός, ίσως να το δικαιούνται κάτι τις παραπάνω… Απ’ τη δική τους οπτική γωνία τα βλέπουμε όλα εξάλλου. Μ’ αυτούς ταυτιζόμαστε. Γι’ αυτούς πονάμε, όταν πεθαίνουν… Είναι οι πρωταγωνιστές της ταινίας.
Δεν φταίνε αυτοί. Οι υπόλοιποι λαοί, αυτοί οι κακοί που τους κατεδίωξαν, φταίνε…
Τους πόρωσαν και κάνουν πια κι αυτοί πράγματα «όχι και τόσο ηθικά», όσο η αγνή ψυχή ενός Εβραίου διατάζει…
Κι η Εβραία μάνα δεν είναι άκαρδη, που αφήνει το παιδί της στο κιμπούτς να γίνει καλός στρατιώτης… είναι αγωνίστρια, είναι πατριώτισσα… και περήφανη μάνα… το παιδί της πρέπει να κάνει τα πάντα γι’ αυτήν τη μεγάλη ιδέα του Ισραήλ. Τα πάντα…
Η γυναίκα… η γυναίκα στην ταινία είναι σκληρή σαν πέτρα…
Ωραίο πάντως ήταν το τέλος, που δείχνει τον Εβραίο πρωταγωνιστή να πηδάει τη γυναίκα του και ταυτόχρονα σκηνές φρίκης. Είναι το μήνυμα μάλλον της ταινίας:
«Έτσι πηδάμε εμείς οι Εβραίοι… Με πάθος!»
Υ.Γ. Α, και την Αθήνα την παρουσιάζει τουλάχιστον ως πόλη του Τρίτου Κόσμου…
Υ.Γ. (2) Ήθελα να βάλω το θέμα της ταινίας για μουσική υπόκρουση, αλλά είναι κι αυτό τόσο φρικτά βαρετό, που το μετάνοιωσα... Κι ο Bob Dylan δηλαδή δεν πάει πίσω... αλλά το Blowin' in the Wind θεωρείται κάτι σαν αντιπολεμικός ύμνος...
Καλά έκανα και δεν το είδα δηλαδή...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα.
Ούτε αυτό το Syriana έλεγε τιποτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΙσως φταιει το θεμα. Εχει πολλά να πεις και άλλα τοσα που πρέπει να προσεξεις να μην πεις.
Κατά βάση συμφωνώ μαζί σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για την Αθήνα, στα 70'ς κάπως έτσι ήταν...εκτός αν εννοείς τη έκρηξη στην Κύπρο.
Σε χαιρετώ και μακριά από τη Συριάνα επίσης....Η βαρεμάρα...
Συμφωνώ με την παρέα, η ταινία ήταν μούφα, το μόνο που άξιζε ήταν το πως λειτουργούν όλα αυτά τα κυκλώματα των πληρωμένων δολοφόνων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή έχει περάσει λίγος καιρός που έχω δει την ταινία, αν θυμάμαι καλά η Αθήνα ήταν μαϊμού, η σκηνές δεν πρέπει να είχαν γυριστεί στην Αθήνα, μας έδειχνε πολύ χάλια δεν νομίζω ότι είμαστε έτσι το 70, άλλωστε τότε ήμουν σε ηλικία που την θυμάμαι αρκετά καλά.
Για την οπτική γωνία τώρα, Synas said, θυμάμαι πριν καιρό κάποια εφημερίδα ή περιοδικό είχαν βάλει δίπλα-δίπλα δύο ανακοινώσεις, η μία ήτα της Αγγλικής κυβέρνησης από την εποχή που οι Εβραίοι έκανα απόβαση με κάθε μέσο στα παράλια του σημερινού Ισραήλ ,γύρω στο 48-49, με αποτέλεσμα να έρθουν σε σύγκρουση με τον αγγλικό στρατό που υπήρχε τότε στην περιοχή και χαρακτήριζε του Εβραίους τρομοκράτες και δολοφόνους, ναι-ναι τρομοκράτες!! Η άλλη ήταν της ισραηλινής κυβέρνησης που χαρακτήριζε τρομοκράτες και δολοφόνους τους Παλαιστινίους. Τα κείμενα ήταν πανομοιότυπα μόνο εκεί που υπήρχε η λέξη Ισραηλίτης τώρα ήταν η λέξη Παλαιστίνιος!!!
Για κάτι όμως για το οποίο , ας μου επιτραπεί η λέξη, τους θαυμάζω, είναι πως αυτός ό λαός ο χωρίς πατρίδα για χιλιάδες χρόνια και σκορπισμένος σε όλη την γη κατάφερε όχι μόνο να μην αλλοιωθεί αλλά και να μείνει ενωμένος. Ίσως το μυστικό να βρίσκετε σε αυτό που είχε πει ,αν δεν κάνω λάθος ο Ρότσιλντ, δώστε μου εμένα την κεντρική τράπεζα ενός κράτους και την κυβέρνηση σε όποιον θέλετε.
Μια φορά εγώ θυμάμαι την Γιαγιά μου που μου έλεγε ότι κανείς δεν μπορεί να τα βάλει μαζί τους γιατί έχουν τα βιβλία του θεού.
ladybug, δεν λες τίποτα... Καλή σου μέρα κι εσένα! (αν και είναι μεσημέρι τώρα, δεν πειράζει...)
ΑπάντησηΔιαγραφήlex_luthor06, ναι, δεν ξέρεις ποτέ από πού θα σου σκάσει...
an-lu, την Κύπρο την έδειχνε ψιλοκυριλέ. Την Αθήνα έθαβε...
kolassas, Θεός-Χρήμα-Προπαγάνδα, το τρίπτυχο της επιτυχίας...
Ο Σπήλμπεργκ γέρασε? γιατί πριν δεν έκανε ταινίες προπαγάνδας? Νομίζω ότι ο σύγχρονος κινηματογράφος είναι γεμάτος από ταινίες προπαγάνδας. Το κρίμα με το Σπίλμπεργκ είναι ότι γεννήθηκε ταλαντούχος. Και σκέπτομαι γιατί το ταλέντο στην υπηρεσία της προπαγάνδας? όμως και αυτό συμβαίνει συχνά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι Εβραίος και γι αυτο φαντάζομαι και η εμμονή που καταντάει κουραστική.Δεν την έχω δει την ταινία και σίγουρα και η προηγούμενη ήταν απαράδεκτη (ο πόλεμος των κόσμων).Ομως στο παρελθόν έχει σκηνοθετήσει έργα που μου αρέσουν πολύ π.x minority report.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ κάθε σκηνοθέτης προπαγανδίζει τα πιστεύω του δεν είναι λογικο; Απλά επιλέγει ο καθένας τι του ταιριάζει.
Hollywood ή Bollywood! :)
Ευτυχώς που την είδα στο DVD έτσι ώστε τα τελευταία 35' τα πήγα με fast forward γιατί δεν άντεχα άλλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήeleni63, το «γέρασε» δεν αναφέρεται στην προπαγάνδα, αλλά στην κοινοτοπία της παρουσίασης. Κάνε μας την προπαγάνδα σου, ρε φίλε, διασκέδασέ μας όμως και λίγο τουλάχιστον… όχι έτσι, στην ψύχρα…
ΑπάντησηΔιαγραφήpixie, τι είν’ το Bollywood, γλυκιά μου;;
confused, γμτ! Δεν το σκέφτηκα να το κάνω κι εγώ αυτό!
Bollywood ειναι οι ινδικη βιομηχανία ταινιών που προσπαθεί να μοιάσει στο hollywood αλλά το αποτέλεσμα είναι πολύ χαμηλό και κίτς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχουν απίστευτο πάντως γέλιο!