Σκέψεις· όλα παίζουν κι όλα βρίσκονται εν εξελίξει
Ο εξαθλιωμένος,
κάποτε θα επαναστατήσει.
Ο βολεμένος,
θα επαναπαύεται αιωνίως
στα λιγοστά κεκτημένα του.
Και στην αθεράπευτη βλακεία της μετριότητας.
Μακάρι να πιάσουμε κάποτε πάτο…
Αναρτήθηκε από Αλεξία Ηλιάδου (synas) στις 9:09:00 μ.μ.
Ετικέτες Small ones, Thoughts
...για να δώσουμε μετά μια κλωτσιά και να επαναπροωθηθούμε στην κορυφή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό πάτο, λοιπόν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΆσπρο πάτο?
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα επαναστατήσει άραγε ο εξαθλιωμένος;Αναρωτιέμαι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι πέρναγε άραγε απο το μυαλό σου όταν το έγραφες;
Αν τα έγραψες πάντως με αφορμή ένα...γατίσιο ποστ...,θα έπρεπε
ΑπάντησηΔιαγραφήνα τα πεις ακόμη πιο χύμα εκεί,νομίζω....
Όχι και παρθένος η ΙΠ....
Ξεφτιλίστηκαν τα παραμύθια κι οι διανοούμενοι που εκπροσωπούνται από τον εν λόγω κύριο...
Εμετός...
Πάτο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ εξαθλιωμένος μπορεί και να αισθάνεται βολεμένος άμα είναι μούχλας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ βολεμένος μπορεί πάντα να λειτουργεί σαν εξαθλιωμένος άμα έχει ατμό.
Ο πάτος δεν είναι επίπεδος. Ούτε από μόνος του, ούτε του καθενός.
Μερικές φορές η εξαθλίωση είναι τέτοια, που δεν σού αφήνει περιθώρια αντίδρασης...
ΑπάντησηΔιαγραφήan-lu, ακριβώς!
ΑπάντησηΔιαγραφήmariosp, καλό μας πάτο…
stavros katsaris, καλά… αυτό πρωτίστως!
pixie, πολλά και μαζεμένα…
teiresias, καλά, μην τα παίρνεις κι εσύ τόσο βαριά τα πράγματα πια! (δεν είσαι και πολύ μακριά απ’ την αλήθεια ως προς την αφορμή…)
g help me, όλο και πιο μινιμαλιστικά (ή κενοτρόπα;) τα σχόλιά σου…
aggelos-x-aggelos, κάτι έχει αλλάξει πάνω σου τελευταίως… Το νοιώθεις ή είναι ιδέα μου;
dodos, νομίζω, πως αυτό που περιγράφεις λέγεται απόσυρση, παραίτηση…