Σκέψεις· όλα παίζουν κι όλα βρίσκονται εν εξελίξει
Οι σκέψεις μας,
εικόνες σε παραμορφωτικό καθρέφτη.
Gros plan η μούρη μας.
Φόντο όλα τα υπόλοιπα…
Όσο πιο κοντά,
τόσο μεγαλύτερη η παραμόρφωση…
Αναρτήθηκε από Αλεξία Ηλιάδου (synas) στις 1:08:00 μ.μ.
Ετικέτες Small ones, Thoughts
"Όσο πιο κοντά,
ΑπάντησηΔιαγραφήτόσο μεγαλύτερη η παραμόρφωση…"
Για ψυχολογική πρεσβυωπία μου μοιάζει.....
Μου αρέσουν οι μινιατούρες...
ΑπάντησηΔιαγραφή..άραγε είναι καλύτερα να βλέπουμε από μέσα προς τα έξω παρά το αντίθετο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ κι επαυξάνω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓι' αυτό κανείς δεν καταλαβαίνει ό,τι του λέω:
τα φωνάζω δυνατά μες στο αφτί του..
E, ας απομακρυνθούμε λίγο, μπας και διακρίνουμε και το φόντο....
ΑπάντησηΔιαγραφήan-lu, και πνευματική...
ΑπάντησηΔιαγραφή3 parties a day, thanks!
mary, δεν τό 'πιασα...
teiresias, τι λέτε, μωρέ, σήμερα όλοι;;
mariosp, ας απομακρυνθούμε...
αυτό που έχω ρίξει στο τραπέζι synas είναι πως οι σκέψεις τείνουν να αναλύουν από έξω προς τα μέσα.. δηλαδή νοητικά.. και προτείνω την ανάλυση από μέσα προς τα έξω.. δηλαδή ψυχικά.. έτσι για προβληματισμό το ρίχνω.. εμπνευσμένο από την παραμόρφωση του κοντά.. ..το αληθινό δεν παραμορφώνει :) ..αν μας κάνει σαν θεωρία το κρατάμε :) ..κι αυτό :) ..αν όχι, το πέταμε :) ..κι αυτό :))) ..τέτοια ώρα τέτοια λόγια :)
ΑπάντησηΔιαγραφήπάω να δω τον εαυτό μου στον καθρέφτη..
καλό βράδυ :)))
ναι, τις περισσότερες φορές είναι τεράστιες, επώδυνες και μανιασμένες... λίγες φορές απλά υπάρχουν χωρίς να μας πονάνε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒλέπουμε αυτό που θέλουμε να δούμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήmary, και ψυχικά το ίδιο είναι, νομίζω... πρέπει ν' απομακρυνθείς απ' τα πράγματα, για να τα δεις κάπως πιο καθαρά...
ΑπάντησηΔιαγραφήalexandra, ο πόνος... άλλο μεγάλο κεφάλαιο...
g help me, κι αυτό, που μπορούμε όμως... δεν είναι μόνο θέμα θέλησης...
Όσο πιο μακριά, τόσο το καλύτερο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ απόσταση μας κάνει πιο αντικειμενικούς.Ειναι αλήθεια αυτο syna
ΑπάντησηΔιαγραφή"Όσο πιο κοντά,
ΑπάντησηΔιαγραφήτόσο μεγαλύτερη η παραμόρφωση".
Σωστό είναι αυτό, αλλά δεν είναι πάντοτε εύκολο να κρατήσεις την απόσταση ασφαλείας...
mary, τώρα που το καλοσκέπτομαι, νομίζω, πως έχεις δίκιο: να σταματούσαμε με κάποιον τρόπο να κοιτάμε στον καθρέφτη, να σκεπτόμαστε μέσω αντανακλάσεων... Ψυχικά το λες, ίσως ενορατικά... Χλωμό, αλλά σωστό...
ΑπάντησηΔιαγραφήnikh, pixie, dodos, ε, ας κρατάμε μια μέση απόσταση... ας πούμε και σε κανέναν άλλον να κάτσει δίπλα μας, να συνειδητοποιήσουμε την παραμόρφωση...
το'πιάσες! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήmary, αργώ, αλλά τα καταφέρνω!
ΑπάντησηΔιαγραφή