Επιβίωση
Περνώντας τα χρόνια, όλο κάτι «κόβουμε».
Υποχρεωτική αφαίρεση εν ονόματι της επιβίωσης.
Κάθε «κόψιμο» όμως και μία άρνηση. Της ζωής. Του εαυτού μας.
Ίσως τελικά η «επιβίωση» να πλησιάζει πιο πολύ στο θάνατο...
Σαν τον λεπρό στη φυλακή: δραπετεύουμε σιγά-σιγά…
μπορεί από κάπου να κόβουμε
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλά από αλλού προσθέτουμε πολλαπλάσιο στον βωμό της επιβίωσης όπως σωστά ανάφερες
καλό μεσήμερι
Άρνηση ή κατάφαση, εξαρτάται απ' τη διάθεση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια την άρνηση μίλησες εσύ, εγώ θα προσπαθήσω να δείξω την κατάφαση.
Γερνώντας κόβω το τσιγάρο, τα drugs, τα ξύδια, τον καφέ, τα τηγανιτά κλπ.
Τί ήταν όλα αυτά;
Βλαβερά για τον εαυτό μου.
Γιατί τα έπαιρνα;
Γιατί δεν άντεχα την καθημερινότητα, για να γεμίσω το κενό μέσα μου - όπως θέλετε πέστε το.
Όταν τα κόψω, γίνομαι ελεύθερος, αρχίζω να προσέχω το σώμα μου, άρα δηλώνω κατάφαση ζωής!
κόβοντας αφήνουμε χώρο να προστεθούν άλλα..
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι πάντα προστίθενται άλλα :)
ξέρεις, θυμάμαι, κάπου στα 22 μου, είχα πάθει κάποια κατάθλιψη και άπό την έλλειψη ενέργειας δεν μπορούσα να ανεβω τη σκάλα του σπιτιού χωρίς να φοβάμαι μπας και πάθω κάτι, γιατί μου κοβόταν η ανάσα στο κάθε βήμα.
ένα-δυο χρόνια μετά.. έκανα εκδρομές 20-45 χιλιόμετρα ποδήλατο κάθε κυριακή με φίλους, και το απολάμβανα (ενώ καθόλου αθλητικός τύπος). Ούτε να το φανταστώ δεν μπορούσα τότε.
τι είχα κόψει; τον τρόπο που έβλεπα τον εαυτό μου. αυτό χρειαζόμουνα τότε. στο σήμερα ίσως να είναι άλλα αυτά που χρειάζεται να κόψω και άλλα αυτά που θα αφεθώ να ζήσω :)
καλή σου μέρα synas :)
Εγώ θα το έλεγα αλλιώς..."κόβουμε" ό,τι μας φθείρει...
ΑπάντησηΔιαγραφήmelomenos, βασικά προσθέτουμε λεφτά, χάπια και ανία.
ΑπάντησηΔιαγραφήandy, σωστό αυτό, αλλά στην πραγματικότητα σιγά-σιγά φυτοζωούμε. Δεν κάνουμε τίποτα. Δεν κόβουμε μόνο τα "κακά", που παρ' ότι κακά μας έκαναν τόσα χρόνια να περνάμε καλά. Κόβουμε και τις εξόδους, τις κοινωνικές επαφές, το σεξ, το φλερτ, τα παιχνίδια, τα χόμπι, τα πάντα....
mary, καλή σου μέρα κι εσένα. Άλλο το "κόψιμο", άλλο η αλλαγή. Κι άλλο το οικειοθελές, άλλο το κατ' ουσίαν αναγκαστικό.
an-lu, προσωπικώς πάνω απ' όλα με φθείρει η ανία. Αυτό το φρικτό flat...
Κι εμένα αυτή η βαρεμάρα μου τη δίνει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΒγές απο την επιβίωση που συμφωνώ μαζί σου πλησιάζει το θάνατο και μπές στην ζωή...
ΑπάντησηΔιαγραφήKαταρχήν να ξαναπώ ότι θεωρώ το θέμα, θέμα διάθεσης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τριών μηνών κοράκλα, δεν μπορεί παρά να είμαι του γεμάτου ποτηριού.
Αυτό δε σημαίνει ότι το άδειο δε λέει "αλήθεια".
Και "κανονικά" αφού το ποστ είναι του άδειου ποτηριού, θα έπρεπε να σχολιάζουμε γι' αυτήν την "αλήθεια".
Επιμένω λοιπόν.
Τις εξόδους τις μειώνω από επιλογή, διότι έχω καλύτερα πράγματα να κάνω.
Ο κύκλος των κοινωνικών επαφών μειώνεται διότι γίνομαι πιο αυστηρός στις επιλογές μου, προτιμώ χίλιες φορές τη δημιουργική μοναξιά απ' τη μέτρια κοινωνικότητα.
Το σεξ αργεί πολύ να ελαττωθεί, όταν έρθει εκείνη η ώρα τα ξαναλέμε.
Το φλερτ γίνεται περισσότερο και ποιοτικότερο.
Πιο στοχευμένο και πιο ευθύ, χωρίς τους χαζορομαντισμούς των 20ς.
Τα παιχνίδια και τα χόμπυ αντί να μειώνονται, αυξάνονται ραγδαία, δεν βαριέμαι σχεδόν κανένα παλιό, ενώ προστίθονται πολλά καινούργια.
Όσο για ανία, δεν θυμάμαι τι σημαίνει, η τελευταία φορά που την αισθάνθηκα ήταν όταν ήμουν φοιητητής, 21,22 χρονών.
Αλήθεια, έχεις συνειδητοποιήσει ότι ο ΝΔ είναι 71 χρονών;
ladybug, άστα...
ΑπάντησηΔιαγραφήpixie, I want youuuu to show me the way (Peter Frampton)...
andy, τι να πω; Είσαι μάλλον απ' τους πολύ τυχερούς! (Φλερτάρεις ακόμα; Η γυναίκα σου τι λέει γι' αυτό;; Εμένα πάντως ο άντρας μου δεν μ' αφήνει... μυστήριος άνθρωπος...)
Δοκίμασε να φλερτάρεις τον άντρα σου!!!! Εγώ το κάνω ακόμα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι να φλερτάρουν τη γυναίκα μου, άρα χαίρομαι να φλερτάρω κι εγώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆκρως αναζωογονητικό.
Απάτη είναι το ψέμα...
an-lu, κι εγώ το κάνω αυτό! Και πάντα ανταποκρίνεται! Τον γλυκό μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήandy, άμα αρχίσεις κάτι, μπορεί να σου τύχει να θες να το συνεχίσεις. Κάπου εκεί αρχίζουν αναπόφευκτα και τα ψέματα. Μπέρδεμα...
Όχι, δεν πρέπει να αρχίσουν τα ψέματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν η σχέση αξίζει, τότε υπάρχει σεβασμός, δεν προχωράει το πράγμα.
Αν η σχέση είναι ελευθεριακή, τότε μπορεί και να προχωρήσει το πράγμα, αλλά φανερά, με ανέχεια, όχι με ψέμα.
Ουτοπικά, ε; Ίσως.
Αλλά δείχνουν το δρόμο.
Όχι το μόνο, έναν απ' όλους.
Αυτόν που μου ταιριάζει.
andy, άμα ερωτευτείς... γάμα τα με μεγάλα γράμματα... Να μου πεις, γιατί να ερωτευτείς; Δεν ξέρω, μπορεί να τύχει... μπορεί να είναι και μοιραίο...
ΑπάντησηΔιαγραφή