Header Painting by Agapi Hatzi

Σάββατο, Δεκεμβρίου 02, 2006

Γένεση















Δυο ξένοι. Μεταξύ μας το χάος.

Κάποια στιγμή ονειρευτήκαμε το ίδιο πράγμα. Τυχαία ίσως…

Του δώσαμε νόημα, του δώσαμε μορφή. Το γεννήσαμε. Μαζί. Εσύ κι Εγώ.

Εμείς θα παραμείνουμε δυο ξένοι.

Μα η μορφή που ξεπετάχτηκε από το χάος θα συνεχίσει να ταξιδεύει στο άπειρο…

Εσύ κι Εγώ… Μαζί… Σ’ ένα Άλλο…

Αναρτήθηκε από Αλεξία Ηλιάδου (synas) στις 2:25:00 π.μ.

Ετικέτες , ,

10 σχόλια:

  1. Ανώνυμος12/02/2006 09:07:00 π.μ.

    Καλημέρα.
    Επηρεασμένο από το ομόνυμο ποίημα του Λειβαδείτη;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αλεξία Ηλιάδου (synas)12/02/2006 11:09:00 π.μ.

    Παράξενε, καλώς ήλθες! Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για το σχόλιό σου. Δεν είχα διαβάσει το ποίημα του Λειβαδίτη, όμως το έψαξα και παραθέτω ό,τι βρήκα:

    κι ύστερα;
    Στην αρχή ήταν χάος.
    Μετά γεννήθηκα εγώ σ' ένα κόσμο ραγισμένο
    μ' ένα κουρελιασμένο Θεό
    που γύριζε από πόρτα σε πόρτα
    ζητιανεύοντας την ύπαρξή του.
    Φιληθήκαμε
    κι άρχισε να σκοτώνει ο ένας τον άλλον...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Dawkinson12/02/2006 07:19:00 μ.μ.

    "'Ενας άνθρωπος καίγεται
    ένας άνθρωπος φωτίζει τη νύχτα."

    "Γιατί οι άνθρωποι υπάρχουν απ΄τη στιγμή που βρίσκουνε μια θέση στη ζωή των άλλων.
    Ή
    ένα θάνατο
    για τη ζωή των άλλων."

    (Τ. Λειβαδίτης)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. melomenos12/02/2006 08:59:00 μ.μ.

    αρκεί που καταφέρατε και ζήσατε αυτή την γέννηση, αυτό το όνειρο...
    καλησπέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. teiresias12/03/2006 12:07:00 π.μ.

    Κι αν δεν πεθαίνει ο ένας για τον άλλον,
    είμαστε κιόλας νεκροί...
    (Τάσος Λειβαδίτης)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. mariospi12/03/2006 02:15:00 π.μ.

    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. maxim glendower12/03/2006 01:21:00 μ.μ.

    καλό μήνα έστω και με αργοπορεία.ο δεκέμβριος είναι ο αγαπημένος μου μήνας,ισώς επειδή είναι ο τελευταίος,ίσως επειδή έπαιρνα πολλά δώρα όταν ήμουν μικρος.το προηγούμενο ποστ μου θύμισε εκείνο με τις λέξεις και τα γράμματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμος12/03/2006 08:02:00 μ.μ.

    Sorry αν σου το κάνω πολύ πεζό (δεν είναι) αλλά μου θύμισε διαζύγιο κοινή συναινεση που όμως έμεινε κατι καλό από αυτήν την συνευρεση των δύο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Pixie12/04/2006 12:42:00 μ.μ.

    Πάντως σήμερα νιώθω οτι και η αφετηρία ειναι δύσκολη,το να νιώσουν δυο ξένοι το ίδιο πράγμα;το να ονειρευτούν μαζί.Ειναι ευτυχία όταν έχει συμβεί κατι τέτοιο ανεξάρτητα του αποτελέσματος.Τίποτα δεν κρατάει για πάντα, κάποια πράγματα τελειώνουν αλλά κάποια άλλα μετουσιώνονται, αλλάζουν σε κατι νέο και όχι λιγότερο όμορφο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αλεξία Ηλιάδου (synas)12/07/2006 09:25:00 μ.μ.

    Ρε παιδιά, εδώ σας είχα προσπεράσει κατά λάθος! Χίλια συγγνώμη!

    dawkinson & teiresias, βρε το Λειβαδίτη… πολλή πέραση έχει τελευταίως! Ωραίος… ερωτικός…

    gitsaki, είδα χθες ξανά και το «Γεννημένοι Δολοφόνοι»…

    melomenos & pixie, ναι… έστω και μία στιγμή είναι ευλογία…

    maxim glendower, καλό μήνα και σ’ εσένα! Ναι, παίζει αυτό το μοτίβο στο μυαλό μου…

    debby, μμμ… not exactly…

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)