Ανεκπλήρωτος έρωτας

Πήρα χθες ένα ταξί και ο ταξιτζής σιγοτραγουδούσε κάτι, που έπαιζε στο ράδιο. Τον ρώτησα, αν τα νοιώθει τα τραγούδια, αν τον αγγίζουν τα λόγια τους… Μου είπε, πως ναι, ειδικά όταν μιλούν για έρωτα και πόνο. Γιατί πριν τα 20 του χρόνια, λέει, είχε ερωτευτεί μια κοπέλα πολύ. Ο έρωτας αυτός για κάποιο λόγο έμεινε ανεκπλήρωτος κι εκείνος -γύρω στα 50 πια- παραμένει ερωτευμένος μ’ αυτήν τη γυναίκα. Παντρεύτηκε, έκανε παιδιά, αλλά η γυναίκα αυτή του έχει κλέψει την καρδιά για πάντα. Δεν ήταν καν όμορφη, λέει, ήταν που γέλαγε με τ’ αστεία του, δάκρυζε με τον πόνο του, τον ένοιωθε, τον καταλάβαινε. Την έχει ξαναδεί 2-3 φορές μέσα σ’ αυτά τα χρόνια. Τον ρώτησα, πώς έχει γίνει, αν έχει αλλάξει πολύ.
«Ούτε που κοίταξα» μου απάντησε «για μένα είναι πάντα αυτή, η ίδια»…