Ζηλεύω τις φαντασιώσεις σου
Δεν μ’ αρέσουν οι φαντασιώσεις. Δεν θέλω ο σύντροφός μου ούτε θεωρητικά να πηγαίνει με άλλη. Ζηλεύω αυτές τις άγνωστες νοσοκόμες, νοικοκυρές, ηθοποιούς, πουτάνες… Αρρωσταίνω και μόνο στην ιδέα, ότι ο άλλος ποθεί κάποιαν άλλη πέρα από μένα.
Ξέρω ζευγάρια, που λειτουργούν με φαντασιώσεις. Που κοιτάζουν μαζί τσόντες και παίζουν ένα παιχνίδι ρόλων με φανταστικούς συμμετέχοντες. Μπορεί να προσθέτει κάτι αυτό, δεν ξέρω… Εμένα μου φαίνεται σαν ανία σε περιτύλιγμα σεξουαλικής απελευθέρωσης. Νοητικά τουλάχιστον.
Οι φαντασιώσεις υπάρχουν πιθανώς στο κεφάλι μας. Για όταν είμαστε μόνοι μας. Πρέπει να τις μοιραζόμαστε όμως κιόλας; Δεν υποτιμάμε τον άλλον, αν για να ερεθιστούμε, πρέπει να σκεπτόμαστε κάτι άλλο από αυτό που έχουμε μπροστά μας; Και να του το λέμε κιόλας; Δεν σημαίνει αυτό «Σε βαριέμαι φρικτά, αλλά τι να κάνουμε, εσένα έχουμε»;
Μπορεί να κάνω και λάθος… Νομίζω όμως, πως όταν αρχίζουν οι φαντασιώσεις, βάζεις το λιθαράκι της απομάκρυνσης. Αργά ή γρήγορα, κάποια ψιλοφαντασίωση θα σου κάτσει κιόλας… Και συνηθισμένος ων, δεν θα την αφήσεις βέβαια να πάει χαμένη…
Εσείς τι λέτε γι’ αυτό; Για την απύθμενη ζήλια; Ακόμα και για τη φαντασία του άλλου; Είναι αρρώστια ή έχει κάποια βάση;
Ανυπομονώ για τις απαντήσεις σας… Και μην ντραπείτε, please…
Υ.Γ. Α, υπάρχει και το άλλο... Δεν του κάθεσαι ποτέ και φαντασιώνεται για πάντα εσένα. Όμως έτσι μένεις κι εσύ με το όποιο στο χέρι. Και με τις φαντασιώσεις σου...
Εγώ λέω μπράβο που παραδέχεσαι τις αδυναμίες σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ ζηλεύω.
Ειδικά όταν δεν με ζηλεύει.
Κατ' αρχήν, είναι πολύ φυσικό να ζηλεύεις όταν ο άλλος πρέπει να σκέφτεται πως είναι με άλλη για να ερεθιστεί και όχι μαζί σου. Άλλο αυτό όμως (π.χ. να φαντασιώνεται τη γειτόνισσα), κι άλλο το role playing. Εκεί η νοσοκόμα, η πουτάνα, η καμαριέρα, η νταλικιέρισα, η όποια θέλετε τέλος πάντων, είσαι εσύ (αρκεί να σου αρέσει και σένα). Αυτό, νομίζω δένει το ζευγάρι: ανοίγεται ο ένας στον άλλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα για τις τσόντες... περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Γιατί άραγε κάποιες γυναίκες τη βρίσκουν (ενώ είναι ζηλιάρες σε άλλες περιπτώσεις) και άλλες αντιδρούν όπως εσύ, ζηλεύουν, ενώ πιθανόν να μη ζηλεύουν στις περιπτώσεις που ζηλεύουν οι πρώτες;
Ε;
Όλα αυτά αποδεικνύουν ότι της γυναίκας η ψυχή είναι μια άβυσσος. Ή, αυτό που είπε ο Woody Alen: 'There is only one way to make love wrong. To make love right.'
Synoula προς το παρoν δεν έχει τύχει τουλάχιστον στο sex να χρησιμοποιούμε φαντασιώσεις και αυτό πιστεύω οτι μπορεί να συμβαίνει γιατί δεν έχω παντρευτεί ακόμη και δεν έχω μπει σε μια καθημερινή ρουτίνα με έναν σύντροφο(αν και με απωθεί το βλέπω πορνο για να φτιαχτώ δεν το κατακρίνω αλλά θα νομίζω οτι είναι υποκατάστατο για να λειτουργήσω). Ομως θεωρώ οτι οι φαντασιώσεις όμως μπορεί να είναι χρήσιμες και εγώ έχω φαντασιώσεις κυρίως όταν είμαι μόνη μου.Δηλαδή έχω φαντασιωθεί ανύπαρκτα πρόσωπα χωρίς αυτο να σημαίνει οτι δεν είμαι καλά στην σχέση μου.Νομίζω οτι το πρόβλημα θα υπήρχε αν ήταν κάποιο υπαρκτό πρόσωπο που το φαντασιωνόμουν γιατι δεν μπορώ να το έχω.Αν και δεν ζηλεύω εύκολα θα με στεναχωρούσε αν το αγόρι μου φαντασιωνόταν μια κοπέλα που ήξερε.Διαφορετικά το θεωρώ φυσιολογικό και όμορφο το να χρησιμοποιείς την φαντασία σου και ενέργεια σου μέσω φαντασιώσεων ειδικά αν τις μεταφέρεις και στην σχέση σου.Ελπίζοντας βέβαια να είναι κάτι που θα αρέσει και στους δυο.
ΑπάντησηΔιαγραφήυ.γ οταν λέω για καθημερινή ρουτίνα με έναν σύντροφο εννοώ το να είμαι καθημερινά με τον συντροφο μου, οχι οτι αλλάζω συντρόφους
ΑπάντησηΔιαγραφή¨)
καλά το λές synas "αρωσταίνω" ,
ΑπάντησηΔιαγραφήπάσχει μία τέτοια σχέση δεν έχει αυτάρκεια είναι ετερόφωτη σαν τη ρομαντική σελήνη.
Δεν είναι όμως φαντασίωση αλλά η έλλειψη, η απουσία της.
Μοιάζει με ψευδαίσθηση παραίσθηση.
Πραγματικά η ζήλεια έχει και δημιουργική όψη, ενώ η αρνητική πλευρά οδηγεί στην αλληλουπονόμευση.
Οποια έχει μάτια βλέπει,
η αποκάλυψη γίνεται στις υπόλοιπες ατελείωτες ώρες χωρίς τις παραισθήσεις,
σιωπή και μουγκαμάρα με απλανές βλέμμα.
Βέβαια, όλα θεραπεύονται αρκεί να
πασχίζουμε να καταλάβουμε τί συμβαίνει.
Πολύ δύσκολο θέμα για απόγευμα Δευτέρας μετά από ένα τόσο δύσκολο για μένα Σαββατοκύριακο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕν πάσει περιπτώση όμως θα σου πω τη γνώμη μου!
Νομίζω πως κι εγώ θα ζήλευα αν καταλάβαινα οτι η συντροφός μου φαντασιώνεται κάποιον άλλον.
Από την άλλη αν τύχει να δούμε μια ταινία που έχει σεξ μας φτιάχνει τη διάθεση για σεξ, αλλά νομίζω πως είναι δύο τελείως διαφορετικά θέματα!
Φαντασίωση για μένα είναι κάθε φορά ο άνθρωπος που θέλω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε θα με πείραζε να είχε φαντασιώσεις το κορίτσι μου αλλά να έκανε έρωτα μαζί μου.Θα γούσταρα να ακούσω τι τη φτιάχνει.Κι έτσι κάνω δηλαδή.
"Το πορνό είμαι εγώ",
ΑπάντησηΔιαγραφήθα έλεγα στον σύντροφό μου αν μου πρότεινε να δούμε τσόντα.
Για μένα, υπάρχει κάτι το θλιβερό σ' ένα ζευγάρι που περιμένει να δει μια τσόντα για να ερεθιστεί.
Το role-playing πάλι, δεν μου φαίνεται άρρωστο ή τίποτα τέτοιο, μόνο που έχω την εντύπωση πως είναι εφικτό στα πρώτα χρόνια μιας ερωτικής σχέσης.
Φαντασιώσεις που αφορούν τον σύντροφό μας -κάτι που θέλουμε να δοκιμάσουμε μαζί του-, δεν είναι υποτιμητικές για εκείνον ή για τη σχέση.
Φαντασιώσεις που αφορούν άλλα άτομα, καλό θα ήταν να τις κρατάμε για τον εαυτό μας...
Δεν νομίζω πάντως, πως όταν αρχίσουν οι φαντασιώσεις, αρχίζει και η απομάκρυνση. Ως άνθρωποι, έχουμε την ικανότητα να δημιουργούμε μέσα στο μυαλό μας πράγματα. Λογικό δεν είναι να το κάνουμε αυτό και στο σεξ;
Με χαλάνε οι φαντασιώσεις. Δεν έχω καμία και όταν με ρωτάνε και τους το λέω με κοιτάνε λες και είμαι ανάπηρη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν με χαλάνε λόγω ζήλιας. Με χαλάνε λόγω του ότι σε παίρνουν μακριά απο αυτόν που έχεις δίπλα σου. Αντί να εστιάσει αυτός σε μένα και εγώ σε αυτόν εστιάζουμε στο φανταστικό. Σε αυτό που δεν υπάρχει.
Για μένα το ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα τα λέει όλα!
Σας ευχαριστώ όλους πολύ-πολύ για τα σχόλιά σας!
ΑπάντησηΔιαγραφήoxiregmt, σκουληκότρυπα & Kant & cunt, καλώς ορίσατε!
ΑπάντησηΔιαγραφή