Σκέψεις· όλα παίζουν κι όλα βρίσκονται εν εξελίξει
Έχω μια λέξη
Κομπάκι στο λαιμό…
Σχεδόν μου κόβει την ανάσα.
Σαν την αφήνω ελεύθερη
Μεγαλώνει.
Και με δένει ολόκληρη.
Λέω να την καταπιώ…
Ας δέσει κόμπο τα σωθικά μου.
Ερήμην…
Αναρτήθηκε από Αλεξία Ηλιάδου (synas) στις 2:06:00 μ.μ.
Ετικέτες Small ones, Thoughts
Διαφωνώ, αλλά εσύ ξέρεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως εμείς εδώ είμαστε.
Γιατι να την καταπιείς και να μην τη φτύσεις?
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια πολλά κι από δω γλυκιά μου :)
βγάρτην και άφησε την ελέυθερη να δεις που θα σε πάει..
ΑπάντησηΔιαγραφήaggelos-x-aggelos & ladybug & mary, μερικά πράγματα πρέπει να τα καταπίνεις... αποκτούν τεράστια δύναμη, όταν τ' αφήνεις ελεύθερα και σε καταπίνουν στο τέλος αυτά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα την καταπιείς για να μη γιγαντωθεί μέσα σου.Σωστή σε βρίσκω...Κι άλλη φορά να προσέχεις.
ΑπάντησηΔιαγραφή