Άγγιγμα ψυχής…
Παλιά, όταν είχαν πρωτοβγεί τα reality, ήτανε μία στον Μικρούτσικο (ακόμα δεν κάνει κάτι τέτοια αυτός;) και έλεγε, που ήταν παντρεμένη και είχε 4 παιδιά κι ο άντρας της τη βάραγε και την τελευταία φορά, που ήταν έγκυος στο 5ο, την έσπασε στο ξύλο και απέβαλε το παιδί και την παράτησε κιόλας στους 5 δρόμους να τα μεγαλώσει μονάχη της…
Ένα οικογενειακό δράμα… Μία γυναίκα αδικημένη από τη ζωή και τους ανθρώπους. Οι τηλεθεατές έπαιρναν τηλέφωνα να την παρηγορήσουν και να σχολιάσουν γι’ αυτά τα ανθρωπόμορφα κτήνη, που κυκλοφορούν ανάμεσά μας… Πολλοί προσφέρονταν να τη βοηθήσουν οικονομικά, άλλοι να της βρουν σπίτι… Μία βαθιά ανθρώπινη εκπομπή, μία γροθιά στο στομάχι της ελληνικής κοινωνίας…
Ενόσω όλες οι νοικοκυρές της Ελλάδας συνέπασχαν και δάκρυζαν για τον πόνο του συνανθρώπου, πήρε στο τηλεφωνικό κέντρο του καναλιού ο βάναυσος σύζυγος. Μόλις εκείνη τη στιγμή τον είχαν ειδοποιήσει για την εκπομπή και είχε το θράσος να βγει να μιλήσει και αυτός, να υπερασπιστεί τις αποτρόπαιες πράξεις του…
«Παρακαλώ, ησυχία! Έχουμε τον σύζυγο της κυρίας στη γραμμή… ναι, μας ακούτε;»
Αρχίζει ένας διάλογος μεταξύ του ζευγαριού, πάρα πολύ πολιτισμένος, όπως πάντα σ’ αυτού του είδους τις εκπομπές… Τα μπινελίκια έπεφταν σαν το χαλάζι… Αυτός ο άνθρωπος, αυτό το τέρας της φύσης, δεν είχε βγει για να απολογηθεί… όχι… έβριζε! Και μάλιστα με τον χειρότερο τρόπο! Ακουγόταν σχεδόν αγανακτισμένος! Όπου κάπου ανάμεσα στα φρικτά του λόγια ακούστηκαν και τα εξής:
«Μωρή, εσύ δεν ήσουν που μ’ απατούσες;»
«Κι επειδή; Αυτός είναι λόγος να μου φερθείς έτσι; Να με βρίζεις και να με χτυπάς; Εγώ που…»
«Πες, μωρή, στον κόσμο! Πες! Πόσες φορές σ’ έχω βαρέσει;»
«Πόσες; Πόσες; Έχει σημασία το πόσες; Που με κλότσησες στην κοιλιά και με έσυρες στο πάτωμα απ’ τα μαλλιά και με πέταξες έξω απ’ την πόρτα! Κι έχασα το παιδί που κουβαλούσα! Γιατί μια μάνα...»
«Μία, μωρή, μία σ' εχω βαρέσει! Κι αυτό γιατί μ' εβγαλες εκτός εαυτού»
«Υπάρχουν, ρε κάθαρμα, δικαιολογίες για να βαράς; Που με έπιασες και..»
«Τους είπες, μωρή καριόλα, ότι το παιδί ήταν αλλουνού;»
«Και που ήταν; Γι’ αυτό έπρεπε να με σκοτώσεις; Δεν είναι τα λάθη για τους ανθρώπους; Εσύ δηλαδή είσαι ο αλάνθαστος; Που γύρναγες στα καφενεία και…»
«Τους είπες, ότι εκείνην την ημέρα μου ξεφούρνισες μέσα σ’ όλα, ότι κανένα από τα 4 παιδιά μας δεν ήτανε δικό μου;;;»
«Και τι πάει να πει αυτό, ρε παλιοαλήτη; Που βγήκες στα παράθυρα να με εκθέσεις κι από πάνω! Στο διάολο να πας! Κι εσύ κι η μάνα σου και όλο σου το σόι! Θα σε κάνω εγώ να μην μπορείς να βγεις από το σπίτι! Θα έρθω και θα…»
Κι η εκπομπή πήρε μια άλλη τροπή στις καρδιές των ευαίσθητων τηλεθεατών…
Άρχισαν να προβληματίζονται… Ίσως για πρώτη φορά στη ζωή τους:
«Τελικά, έπρεπε να τη δείρει ή όχι;;;»
Το συζητούσαν για μέρες, θυμάμαι...
Το συζήταγαν για μέρες, θυμάμαι...
Κι αυτός βρε παιδί μου, ο σύζυγος εννοώ, υπερβολικός...
ΑπάντησηΔιαγραφήKαλό είναι να θυμόμαστε οτι πάντα σε μια ιστορία υπάρχουν διαφορετικές πλευρές που πρέπει να εξετάζουμε.Διαφορετικη η θέση της γυναίκας, διαφορετική η εκδοχή του συζήγου και των παιδιών.Η αλήθεια μάλλον είναι κάπου στη μέση.Μισώ τον Μικρούτσικο!
ΑπάντησηΔιαγραφήύστερα λένε πως φταίει ο φονίας το ξύλο της χρονιάς μου φαίνεται πως θέλει
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αγάπη, η πραγματική αγάπη μπορεί να υπερβεί όλες τις δυσκολίες! Εξ άλλου, η επικοινωνία στο ζευγάρι είναι πολύ σημαντικός παράγων επαφής! Πρέπει να ενδιαφερόμαστε για τον άλλον και, όταν η γυναίκα μας μάς απατά, θα πρέπει να την προσεγγίσουμε και να προσπαθησουμε μέσα απο την επικοινωνία να βρούμε τι ήταν αυτό που της έλειπε από την σχέση μας και πώς οδηγήθηκε σε αυτην την δύσκολη απόφαση...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜιλάμε για διαλόγους υψηλής υποστάθμης.
ΑπάντησηΔιαγραφή:)
Σε καμία περίπτωση πάντως δεν πιστεύω ότι πρέπει κάποιος να σηκώνει χέρι στον άλλον...
> «Τελικά, έπρεπε να τη δείρει ή όχι;;;»
ΑπάντησηΔιαγραφήεεεμμμ, εννοείς μετά την εκπομπή δηλαδή, ε;
3 pad, νομίζω, πως ο καθεις διαλέγει αυτό, που του ταιριάζει.
ΑπάντησηΔιαγραφήpixie, η αλήθεια είναι κάπου χαμένη στο διάστημα...
maxim, ε... ο φονιάς φταίει για το φόνο... ο άλλος για όσα έχει κάνει...
mariosp, έναν τέτοιον άντρα έψαχνα σ' όλη μου τη ζωή! Επιτέλους, σε βρήκα!
gitsaki, η σωματική βία είναι απαράδεκτη για οποιονδήποτε λόγο.
hracker, πριν... μετά... κατά τη διάρκεια...
Να πω πάντως σε όλους, πως έβαλα τα δυνατά μου για να φανεί, πως η ερώτηση ήταν των τηλεθεατών και όχι δική μου. Εγώ κάνω μόνο μία περιγραφή της όλης φάσης.
νομίζω ότι τέτοιου είδους εκπομπές με κάνουν να ντρέπομαι που λέγομαι άνθρωπος, γιατί δεν πρέπει να εκθέτεις κάποιον έστω με χαμηλό επίπεδο μόρφωσης για το δικό σου κέρδος...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρα σου
@melomenos
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ θέση σου είναι πολύ όμορφη και χαίρομαι για σένα που την έχεις.
Όμως, επειδή εγώ πιστεύω ότι ποτέ δεν υπάρχει μονοσήμαντο "πρέπει", δεν κρατιέμαι να καταθέσω την απορία:
Και ποιός μας έδωσε το δικαίωμα εμάς τους έχοντες υψηλό επίπεδο μόρφωσης να αποτρέπουμε από τη ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ αυτούς που έχουν χαμηλό επίπεδο μόρφωσης; (και νοημοσύνης και συναισθηματικού πλούτου και whatever)
Η κύρια είμαι σίγουρος ότι ήταν ικανή μέχρι να προσφέρει τη μήτρα της για 5ο παιδί προκειμένου να εκτεθεί στην πανελλήνια βουλιμία.
Δεν υπάρχει τίποτα που νομιμοποιεί οποιονδήποτε να σταθεί εμπόδιο στην εκπλήρωση μιας τέτοιας επιθυμίας! Αν δεν "πάθει" δεν θα "μάθει", δεν θα προχωρήσει, και καμία ατομική ευαισθησία δεν έχει αρκετό εκτόπισμα για να σταθεί εμπόδιο μπροστά στην εκπλήρωση αυτής της επιθυμίας. Αυτο φυσικά δεν αναιρεί το ότι ο Ελαχιστούτσικος είναι καννίβαλος.
@synas
προφανώς λοιπόν my dearest, δεν υπάρχει απάντηση στην ερώτηση, όταν αυτή ξεκινάει από "πρέπει" (όποιος κι αν τη θέτει την ερώτηση...).
Ο καθένας ακολουθεί αυτό που προστάζει το Είναι του, που είναι το μόνο στο οποίο λογοδοτεί κι όχι σε εμάς, τους αυτόκλητους εισαγγελείς των λαϊκών δικαστηρίων της ηθικής.
Πάντως εγώ ρε παιδία (έτσι για να μην κρύψω και το επίπεδο της διαστροφής μου) λύθηκα στα γέλια καθώς διάβαζα το αρχικό post. Δε λέω, είναι τραγική η όλη ιστορία, αλλά η στιχομυθία εμένα μου φάνηκε κωμική.
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η SYNAS!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο ξεκινάει πιάνοντάς σε με το άγριο και το σοβαρό, σε κάνει να σου πιάνεται η ψυχή, να λες θεούλη μου, μα τι κτήνη που είμαστε, και μετα σου κάνει μια στροφή και δεν ξέρεις από πού να κρατηθείς να μην πεσεις κάτω από τα γέλια!!!
Αν δεν ήταν τόσο πικρή η αλήθεια των καταστάσεων αυτών, θα σου έλεγα να τα κανεις σενάριο για κωμική σειρά...
Αλλά χμμμμ... τώρα που το σκέφτομαι, γιατί δεν τα κανεις?!?!?
:))))
melomenos, ελπίζω να μην εννοείς εμένα! Στ' ορκίζομαι, δεν παίρνω μία!
ΑπάντησηΔιαγραφήhracker & aphrodite, νά 'στε καλά... Κι εγώ για πλάκα το έγραψα... Όμως τα κωμικά πράγματα έχουν πάντα και την τραγική τους πλευρά... Αλλιώς... θα ήταν ανέκδοτα του Δημοτικού για τον Τοτό και τον Μπόμπο...
Το συζητούσαν για μέρες ΤΟΤΕ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί μετά με τόσα που είδαν τα μάτια τους και με άλλα τόσα που άκουσαν τα αφτιά τους συνήθισαν!!
Η κωμωδία του Μικρούτσικου..δεν συγκινησε ποτέ κανέναν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια αυτό και είναι τραγικά, πρόσωπα , της υπόθεσης οι πρωταγωνιστές.
Οι θεατές πια κρατούν την δύναμη..εξω πια( δυστυχώς) απο παντελόνια και φουστάνια.