Κάτι έχω να κάνω…
Σήμερα κοιμήθηκα πρωί. Είχα ένα είδος αϋπνίας. Δεν είναι σπάνιο αυτό. Δεν είναι καν αϋπνία. Είναι παντελής έλλειψη προγράμματος. Και μια κρυφή ελπίδα, πως κάτι μπορεί να συμβεί μέσα στη νύχτα. Καμιά φορά συμβαίνει…
Με ξύπνησε πανικόβλητος ο άντρας μου. Είχα να πάω κάπου κι είχα αργήσει εξωφρενικά. Ετοιμάστηκα τόσο γρήγορα, όσο μόνο για το σχολείο κατάφερνα. Όλα-όλα μαζί μού πήραν λιγότερο από 10’. Πρόλαβα. Με την ψυχή στο στόμα, αλλά πρόλαβα.
Δευτερόλεπτα πριν ξυπνήσω, ο ίδιος άνθρωπος που φώναζε στ’ αυτί μου να σηκωθώ, στην ψυχή και στ’ όνειρο μού έθετε μια ερώτηση. Μια ερώτηση, που με τυραννάει καιρό. Έχει σταλάξει άραγε η απάντηση μέσα μου; Δεν πρόλαβα ν' ακούσω...
Τον κοινό χρόνο, άμα τρέξεις τον προλαβαίνεις. Τον έσω χρόνο ποτέ… Όσο κι αν τον βιάσεις, όσο κι αν τον κυνηγήσεις, αόρατα φράγματα υψώνονται και σε καθηλώνουν. Καταδικασμένος να περιμένεις να πέσει κι η τελευταία σταγόνα, μέχρι ο σταλακτίτης να βαρύνει τόσο, που να μην τον κρατά πια ο ουρανός της σπηλιάς και να πέσει στο έδαφος με θόρυβο εκκωφαντικό.
Μόνο τότε είναι η ώρα… Η ώρα να κινήσεις γι’ αλλού…
Ίσως πάλι να μην έρθει ποτέ αυτή η ώρα… Ο σταλακτίτης να μείνει ένα απολίθωμα, ένα παντοτινό, εσωτερικό αξιοθέατο… Ντεκόρ της ψυχής σου…
Χμμ, ναι: τα ρολόγια στις σπηλιές είναι οι σταλακτίτες. Οι εικόνες σου, δυνατές...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι οταν τρέχουμε να προλάβουμε τον κοινό χρόνο, δεν προλαβαίνουμε να δούμε τι τρέχει με τον έσω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈρχεται πάντα η ώρα?
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα χρειαστεί σίγουρα να απαντήσεις?
Όταν υπακούς στις εσωτερικές ταχύτητες....δεν χρειάζονται ρολόγια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΞύπνησα.κοιτάω γύρω μου.σκοτάδι.κοιτάω το ρολόι.έξι και πέντε.τρομάζω.έξι ακριβώς πίανω δουλεία. Ξανακοιτάω το ρολόι πιο ψύχραιμα. Ήταν έξι το απόγευμα ενώ δουλεύω το πρωί. Το πρωί είχα δουλέψει. Ξάπλωσα για μεσημέρι και όταν σήκωθηκα απο την μεσημεριανή ραστώνη πίστεψα ότι είχε περάσει μία ολόκληρη μέρα. Πόσο γρήγορα μπορεί να ταξιδέψει ο χρόνος;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην απάντηση δώσε την πρώτα στον εαυτό σου μην βιαστείς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην περιμένεις να "βαρύνει ο σταλακτίτης" πριν κινήσεις γι αλλού. Είναι επικίνδυνο...
ΑπάντησηΔιαγραφήmariosp, οι εικόνες... μαζεύουμε εικόνες...
ΑπάντησηΔιαγραφήdodos, και χαζεύοντας τον έσω, χάνουμε τον έξω... ο καθένας με το πρόβλημά του...
ladybug, ε... μπορείς και να το παίζεις αδιάφορος...
an-lu, και ποιος το κάνει αυτό;;
maxim, να ταξιδέψει ο χρόνος... χμμμ... να του βγάλουμε κανά εισητήριο για Τζαμάικα, να μας αφήσει στην ησυχία μας;
pixie & 3 pad, αποφασίστε και πέστε μου!!
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφή