*.exe

Κρίμα είναι, να κρίνεις τους ανθρώπους επιφανειακά. Να μην καταλαβαίνεις το χιούμορ, να σοκάρεσαι με πράγματα κοινά, να αντιδράς στο άκουσμα μιας λέξης, ότι τάχα μου είναι χυδαία… Να σου διαφεύγει οικειοθελώς η ουσία.

Ας αφεθούμε λίγο ν’ ακούσουμε… ακόμα κι ό,τι ηχεί απαράδεκτο. Στο κάτω-κάτω, ποιος μπορεί να σε διδάξει καλύτερα από τον χαμένο; Ποιος ξέρει καλύτερα απ’ αυτόν τις παγίδες της ζωής;

Ας σηκωθούμε λίγο από την άνετη πολυθρόνα μας, ας ρίξουμε μια ματιά στον κόσμο από τη θέση του άλλου. Έτσι… έστω και για πλάκα. Να δούμε τι διάολο βλέπει κι αυτός, που τον κάνουν να μας λέει αυτά τα παράξενα...

Δεν θα αλλάξουμε ποτέ αν δεν ξεβολευτούμε λιγάκι. Θα μείνουμε για πάντα με τα προγραμματάκια, που ενστάλαξαν με τόση τέχνη μέσα μας, όταν ήμασταν ακόμα παιδιά.

Ίσως να χρειαζόμαστε κι ένα καλό format για να προχωρήσουμε επιτέλους παρακάτω… Άγραφος πίνακας ξανά...