Vicious games
Τ΄αγοράκια ερωτεύονται τα κορίτσια της τάξης τους. Μα αυτές έχουν μάτια μοναχά για τους μεγαλύτερους.
Τα κορίτσια τσακίζουν τα μούτρα τους με τους μεγάλους. Είναι ακόμα αθώες και άβγαλτες.
Τα αγοράκια εφευρίσκουν τρόπους, γίνονται μάγκες, αλήτες, αντράκια. Αποκτούν με χίλιους κόπους μηχανάκι και υφάκι, λίγο όγκο παραπάνω… Πίνουν, καπνίζουν, βρίζουν… Ο καθείς ό,τι μπορεί. Αυτοί οι ίδιοι, που πριν 3 χρόνια θα τους έφτυναν όλες, τώρα έγιναν «μεγάλοι». Μέσα στα κόλπα τους κατάφεραν να πηδήξουν μια-δυο. Η τρίτη πια θα υποφέρει. Δεν έχει σημασία… Μόνο να γράφει το κοντέρ. Κι άλλες, κι άλλες, κι άλλες…
Τα κοριτσάκια, κατακεραυνωμένα, αρχίζουν κι αυτά να δίνονται ασκόπως. Δεν θα είναι ποτέ πια οι μικρές χαζούλες, που τις είχε ο μεγάλος για κολατσιό. Όχι. Είναι γυναίκες και τα κάνουν όλα. Και όπου βρουν γόνιμο έδαφος, όπου δουν τα μάτια του άλλου να λάμπουν γι’ αυτές, θα τον πατήσουν κάτω. Θα εκδικούνται αέναα τον πρώτο, αυτόν που τις έκανε να χάσουν τον αυθορμητισμό τους για πάντα.
Και έτσι πάει σκοινί-κορδόνι. Ο ένας χαντακώνει τον άλλον. Ο έρωτας κρύβεται όλο και πιο βαθιά μες στην ψυχή μας, μην φανεί, μην τον ανακαλύψουν. Και η λαχτάρα χάνεται μέσα στο πλήθος των μάταιων επαφών.
Έρχονται στιγμές, που κάποιος μας αγγίζει. Μα είναι τόσο αργά.... Είμαστε πια τόσο φοβισμένοι και τόσο ξοδεμένοι στα γλέντια του ατέρμονου τίποτα… Δεν μας μένει παρά η μηχανική επανάληψη του παρελθόντος… Ή…
Ή αρχίζει η μεγάλη μεταμόρφωση. Με τόσον πόνο, όσο και τότε… Όταν ήμασταν ακόμα παιδιά. Ίσως και παραπάνω… Γιατί τώρα πρέπει να ξεριζώσουμε με τα ίδια μας τα χέρια, όσα για χρόνια φυτρώναν ερήμην μας. Και το ξερίζωμα πονάει όσο τίποτα άλλο…
μεγάλες αλήθειες synas
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτή είναι η πικρή αλήθεια
καλησπέρα σου
H εκδίκηση ως ερωτικό κίνητρο; Σωστό κι αυτό... Ούτως ή άλλως, πάντοτε ανεπαρκείς θα είμαστε. :-)
ΑπάντησηΔιαγραφή> Ο έρωτας κρύβεται όλο και πιο
ΑπάντησηΔιαγραφή> βαθιά μες στην ψυχή μας, μην
> φανεί, μην τον ανακαλύψουν.
το Βασιλάκη τον Λάδεν να 'χεις σύμβουλο, άμα ΕΙΝΑΙ έρωτας δεν κρύβεται με τίποτα. Κι όταν έρχεται ο τύπος (ευλογημένη η ώρα) σαρώνει σοφίες και μαλακίες με την ίδια άνεση και αποτελεσματικότητα.
Αν όμως δεν είναι έρωτας κι είναι κάτι άλλο (ό,τι κι αν είναι) γιατί να το πεις "πικρό" γιατί να το πεις "ανεπάρκεια" γιατί να κλαις τον εαυτό σου που το επιλέγεις;
Για να το πούμε με παράδειγμα: αν μόνον one night stands μπορώ να ζήσω, ε, κάτι μου λείπει, κάτι κάπου σκαλώνει. Αυτό όμως δεν είναι λόγος να μην απολαύσω το σημερινό ή να το απολαύσω κι αύριο να αυτομαστιγώνομαι μέχρι να ματώσω!
Εδώ θυμάμαι και τη σοφή προτροπή του Τζιμάκου "γαμάτε γιατί χανόμαστε" ο οποίος δεν προσδιορίζει ούτε τι να γαμήσουμε, ούτε πώς, ούτε γιατί αλλά κανείς δεν βρέθηκε ακόμα να τον αντικρούσει.
Άλλοι το βρήκαν σαν μια προτροπή για νέα ζωή σε θνησιγενείς σχέσεις, άλλοι το χάρηκαν ως τρόπο επίλυσης του δημογραφικού προβλήματος, άλλοι το σεβάστηκαν αναλογιζόμενοι την επερχόμενη συντέλεια. Κανείς όμως δεν το αρνήθηκε!
Άμα γουστάρεις λοιπόν, κάνε το για όποιον λόγο γουστάρεις (αυτό που γουστάρεις ε, μην κολλήσουμε στον Τζιμάκο).
Είναι άγρια η εφηβεία...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυτυχώς που δεν πάθαμε και τίποτα! (κατά το ανέκδοτο...)
Εσύ όμως, γλυκέ melomene, ξέρεις ν' αγαπάς... Έτσι δεν είναι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλο ένα αισιόδοξο μήνυμα από τον mariosp...
hracker, πιο πολλά έγραψες από μένα! Τα γαμήσια όμως δεν είναι απλά γαμήσια. Είναι και σχεσούλες... Όλο και κάποιος τσιμπάει μία ακόμη απόρριψη, μία ακόμη πληγούλα...
3 pad, ευτυχώς, ευτυχώς!
θα προσπαθήσω να είμαι λακωνικός
ΑπάντησηΔιαγραφή> Τα γαμήσια όμως δεν είναι απλά γαμήσια.
> Είναι και σχεσούλες... Όλο και κάποιος
> τσιμπάει μία ακόμη απόρριψη, μία ακόμη
> πληγούλα...
Αρχικά πρέπει να αποδεχτούμε το δυσάρεστο, οτι δηλαδή αν ζεις μέσα στον πραγματικό κόσμο, εκεί υπάρχει και πόνος. Οι πληγούλες λοιπόν φυσικές και καθήκον μας η επούλωση.
Τώρα στην απόρριψη, δεν νομίζω ότι μπορώ να σε πληγώσω απορρίπτοντάς σε. Αν είσαι έτοιμη να απορριφθείς, την τσιμπάς την απόρριψη κι από το πουθενά. Αν από την άλλη είσαι οκ με σένα, ό,τι κι αν κάνω δεν θα τσιμπήσεις.
Πάντως, επειδή τα "πατήσια" δεν είναι μόνον "πατήσια" αλλά και σχεσούλες κάθε είδους, το μόνο που σώζει την κατάσσταση είναι να μην υπάρχουν προσχήματα και να υπάρχει απόλυτη ειλικρίνια μεταξύ των συμμετεχόντων.
Δεν κατάφερα να λακωνίσω πάλι :-)