Ανήκω: έχω ξανάρθει...

Όνειρο κάθε ανθρώπου το σπίτι.

Μιλά γι’ αγάπες και λουλούδια,
για δημιουργία και για τέχνες,
για εξουσία και δύναμη,
όμως αναλώνει ουσιαστικά όλη του τη ζωή
στην προσπάθεια να βρει ένα «σπίτι».

Άστεγος, ορφανός, ανυπεράσπιστος
μέσα σ’ έναν κόσμο ξένο κι εχθρικό.
Δίχως σημείο αναφοράς…

Προαιώνια επιθυμία
και αιώνια αναζήτηση του: να ανήκει.
Να ξανάρχεται...
Θέλει να επιστρέφει στο οικείο.
Θέλει να γυρίζει σπίτι…


Όχι, όχι! Όχι πια πίσω στο πατρικό!
(ο πατέρας, του πατέρα, ω πατέρα, ξέρετε πού καταλήγει...)


Ο vroxopoios γράφει σήμερα, πως ο άνθρωπος ψάχνει την πόρτα να βγει έξω.
Το ίδιο νόμισμα απ' την ανάποδη; Ή μήπως νόηση και συναίσθημα σε αντιδιαστολή;
Πάντως μέχρι στιγμής, Ελευθερία vs Ανήκειν: 0-1
Ελευθερία vs Ανήκειν: 0-1