Αέρηδες
Στον ποιητή μας, τον kyriaz, που πρότεινε τις λέξεις
σιωπή, άνοιξη, επιστρέφω, ακρόπολη, φυσάει
αφιερώνω κάτι μικρό κι απέριττο, όπως τα προτιμάει...
σιωπή, άνοιξη, επιστρέφω, ακρόπολη, φυσάει
αφιερώνω κάτι μικρό κι απέριττο, όπως τα προτιμάει...
Άνοιξη ήταν, μάτια μου
Όταν ο Έρωτας
Τρεμόπαιζε κι αναριγούσε για ‘μάς
Στους παλιούς Αέρηδες…
Κάτω από την Ακρόπολη
Κορμί μου ασίγαστο
Σαν η αρχέγονη ώρα έδειχνε Νότο
Όστρια…
Τόσα λόγια… Τόσος μύθος…
Τώρα χειμώνιασε
Φυσάει μόνο θλίψη…
Κι εγώ επιστρέφω, αγάπη μου
Κάτω από τον Βορέα
Μόνη…
Επιστρέφω, επιστρέφεις…
Σαν πρώτα και σαν πάντα
Ψυχή μου
Στη σιωπή…
Στο εκεί και στο τότε
Φως μου αλλοτινό
Που τα ρολόγια του κόσμου
Παγώνουν…
Ευχαριστώ τον π , που μου θύμισε αυτό το υπέροχο κομμάτι του moby.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌ,τι κι αν κάνουμε τελικά οι άνθρωποι, είναι για να ξεχνάμε την αναπόφευκτη επιστροφή στη σιωπή...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον για μένα να βλέπω πώς το μοτίβο αυτό εμφανίζεται κάθε φορά στα -φαινομενικά διαφορετικά μεταξύ τους- κείμενά σου...
..και τα τρια ειναι υπεροχα...
ΑπάντησηΔιαγραφήτα περισσοτερα λογια ειναι περιττα!
Βλέπω δίνεις ρέστα, ότι κι αν σου δώσουν!
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)))))))
Μου άρεσαν. Και οι τρεις. :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜμμμ...,synas ζωγράφισες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ τρίτη φορά ήταν κατά τη γνώμη μου κι η καλύτερη!...
Σ' ευχαριστώ-είσαι γλυκύτατη...
η σιωπή το στρώνει... (παραφράζοντας βαρβέρη).
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίσαι στην παύση.
Πολύ όμορφο.
διαβάζετε δυνατά η σιωπή.......
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλί
Σας ευχαριστώ όλους τόσο, μα τόσο πολύ!
ΑπάντησηΔιαγραφή