Λίγο φρέσκο γάλα!
Ωραία ήταν η αλλαγή! Ένοιωσα μετά από καιρό πάλι καλά. Κατ’ αρχήν στην υγεία μου και κατά συνέπεια στη διάθεσή μου. Πήρα λίγο καθαρό αέρα, βρε παιδί μου! Και είδα λίγη θάλασσα και ήλιο και φίλους και γνωστούς κι αγνώστους…
Άκουσα ιστορίες και ιστορίες μέσα σε 2-3 μερούλες!
Τα παιδιά της επαρχίας μοιάζουν τελικά ακόμη στους θειους μας, της δεκαετίας του ’50 και του ’60. Γεμάτα όνειρα και φιλοδοξίες, είναι έτοιμα να κάνουν τα πάντα για να τα επιτύχουν: να φύγουν στην Ταϋλάνδη, να δώσουν όλο τους το είναι σε εγχειρήματα δύσκολα κι αμφίβολα, να ξεκινήσουν τη ζωή τους απ’ το μηδέν. Εδώ στην Αθήνα είμαστε όλοι λίγο-πολύ φλώροι. Φοβόμαστε και τη σκιά μας· μην χάσουμε τα κεκτημένα. Αυτοί εκεί κάτω δεν έχουν και πολλά κεκτημένα και κοιτάζουν ν' αποκτήσουν και να κτίσουν. Μόνοι τους. Ωραίοι!
Έχω βαρεθεί την εγκατάλειψη των ονείρων, το βόλεμα σε λειψές θεσούλες, τη διαχείριση παλιών περιουσιών και το άρμεγμα οικογενειακών ή και ξένων αγελάδων. Πρέπει να κατεβάσουμε κι εμείς λίγο φρέσκο γάλα, επιτέλους!
Καλημέρα synas! Ελπίζω να πέρασες πραγματικά καλά και να γέμισες μπαταρίες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ ναι, εμείς της επαρχίας...
ΑπάντησηΔιαγραφή;)
χρονια πολλα! υγεια και διαθεση για ''φρεσκο γαλα'' σου ευχομαι ολοψυχα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχει πάντως μια πέραση τώρα τελευταία η φθηνή Ταυλάνδη και όχι μόνο, κάτι σαν μόδα, σε αντίθεση με τις καταναγκαστικές δεκαετίες του 50 και του 60.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι αυτό το μηδέν της αφετηρίας να διαρκούσε σε όλη την διαδρομή. Ισως έτσι στο τερματισμό πολλά μηδενικά να ακολουθούσαν ένα συνδυασμό απο τους αριθμούς 1 έως 9.
Πρέπει να βάλουμε ένα μηδενικό διαγραφής πριν αρχίσουμε την παραγωγή του φρέσκου, αλλά σίγουρα πρέπει επιτέλους!
Κατά πρώτον να βροντοφωνάξω πως χαίρομαι που πέρασες καλά και γέμισες μπαταρίες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατά δεύτερον, με κουράζει κι εμένα αυτή η μιζέρια μας. Γι'αυτό λέω. Μακάρι να μπορούσαμε όλοι να γυρίζαμε στα χωριά μας. Έτσι λίγο άφοβα και ατρόμητα. Και ας μας κυνηγάνε οι τράπεζες. Μπορεί να μην έχουν κάποιες "ανέσεις" δικές μας, αλλά φίλε, έχουν άλλη ποιότητα ζωής.
Ίσως φταίει το οξυγόνο. Όσο λιγότερο αναπνέεις, τόσο λιγότερο ελεύθερος είσαι. Μάθαμε να εκτιμάμε τα αντικείμενα, και όχι την ομορφιά του να μυρίζεις το φρέσκο χώμα μετά τη βροχή. Ή του να στέκεσαι κάτω από τον ήλιο με όλο τον ουρανό του θεού πάνω από το κεφάλι σου!
Όσοι το έχουν ζήσει, θα δεις, εγκαταλείπουν τα καβούκια τους λίγο πιο εύκολα. Οι άλλοι... ε.. τι να κάνουμε... αν δεν ξέρεις τι χάνεις...
sofi-k, κάτι έγινε... Thanks!
ΑπάντησηΔιαγραφήpar...alogε, πολλοί από εσάς της επαρχίας είχατε την τύχη να μην έχετε μπάρμπα στην Κορώνη...
avra, σ' ευχαριστώ πολύ! Ας το ευχηθούμε όμως για όλους...
Γεώργιε, ναι... για να χτίσεις θες άδειο μέρος...
lote, πιο πολύ δεν αναπνέουμε ελευθερία... ελευθερία επιλογών...
Δεν είναι ακριβώς έτσι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ που είμαι κοντά στην επαρχία... δηλαδή δεν αποκόπηκα τελείως, βλέπω ότι οι νοοτροπία δεν αλλάζει και πάρα πολύ. Ούτε οι αγωνίες.
chris, φυσικά και δεν είναι ακριβώς έτσι. Μιλάω για κάποια φτωχόπαιδα της επαρχίας, που όμως έχουν όνειρα και τσαγανό να τα κυνηγήσουν. Οι πιο "καλομαθημένοι" δεν κάνουν βήμα χωρίς σίγουρο backup.
ΑπάντησηΔιαγραφή