…στα εγκαίνια διεθνούς εμπορικής έκθεσης να πρωτοστατούν μουσάτοι άντρες με κότσους, μαύρα μάξι φορέματα και χρυσαφικά, να κουνάνε πάνω-κάτω βρεγμένα φυτά και να πετάνε στη μούρη του πρωθυπουργού της χώρας νερά;
adaeus, όποιος κι αν ήταν το πιτσιλομπουγελάκι του το έφαγε... και το τρώει όποιος περνάει δίπλα απ' αυτούς τους άντρες με τα μαύρα, κάθε φορά που ξεκινάει κάτι επίσημο σ' αυτήν τη χώρα.
glenn, το κακό είναι ότι τα δεχόμαστε ως νορμάλ... δεν μας κάνει καμία εντύπωση το καρναβάλι εν μέσω Σεπτεμβρίου.
maxim, welcome back! Το έθεσα όπως είναι, πέρα απ' τη συνήθεια του ματιού.
πρεζα tv, τίποτα δεν έχασες... το θέαμα είναι σύνηθες.
zouri1, ναι... μα γιατί δεν πήγαν να χορέψουν και το χορό της βροχής στις φωτιές; Αλλά ξέχασα... αυτό είναι ινδιάνικο, απολίτιστο.
Είναι τόσο νορμάλ όσο και ο πρωθυπουργός όταν αναγγέλει βλέποντας τα καμμένα:"είμαι αισιόδοξος!"... Καημένε Beckett,δεν έζησες να δεις τους (αν)άξιους συνεχιστές σου... :)
Και να σκεφτείτε ότι μερικοί σκοτώνουν για τέτοιες (και παρόμοιες) κοτσάνες... (βρεγμένες και μη). Τουλάχιστον εδώ στο Ελλάντα βλέπω όλους εμάς να χασκογελάμε με δαύτα... Είμαι αισιόδοξη ;-) !!
όλα θα πάνε καλά, τουλάχιστον αυτός έχει συναίσθηση του τι λέει. Αυτοί δεν έχουν. Νομίζουν, πως είναι όλα αυτά που αντιπροσωπεύουν φυσιολογικά τον 21ο αι.
an-lu, α καλά... δεν έκανα ανάλυση εφ' όλης της ύλης... Από πού ν' αρχίσεις και πού να τελειώσεις;
chris, εμείς του το πρήξαμε ή το σκοτς;;
christina, μην το λες, μην το λες... Εγώ απορώ, πώς δεν μου την έχουνε πέσει κιόλας ακόμη...
Τώρα που διάβασα για χειροφιλήματα. Ήμουν στο χωριό, πιτσιρικάς, έπαιζα στην πλατεία με τα παιδιά από το χωριό και ξαφνικά περναέι ο παπάς. Πετάχτηκαν όλα να του φιλήσουν το χέρι. Εγώ ούτε που κουνήθηκα! Από τότε πιστεύω με κοιτούσαν λίγο περίεργα...!
Δεν ήταν καλέ ο πρωθυπουργός, ένας απλός μπουχέσας που πέρναγε ήταν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχμ, εεε, έτσι όπως το λές ... μάλλον δεν είναι και πολύ νορμάλ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά τι νορμάλ ψάχνεις να βρεις σ' αυτήν την αποτυχημένη χώρα;
Πραγματικά πολύ όμορφα το έθεσες
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατι πρεπει να εχασα....
ΑπάντησηΔιαγραφήπαγανιστικες τελετες.Μπας και σωθουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήadaeus, όποιος κι αν ήταν το πιτσιλομπουγελάκι του το έφαγε... και το τρώει όποιος περνάει δίπλα απ' αυτούς τους άντρες με τα μαύρα, κάθε φορά που ξεκινάει κάτι επίσημο σ' αυτήν τη χώρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήglenn, το κακό είναι ότι τα δεχόμαστε ως νορμάλ... δεν μας κάνει καμία εντύπωση το καρναβάλι εν μέσω Σεπτεμβρίου.
maxim, welcome back! Το έθεσα όπως είναι, πέρα απ' τη συνήθεια του ματιού.
πρεζα tv, τίποτα δεν έχασες... το θέαμα είναι σύνηθες.
zouri1, ναι... μα γιατί δεν πήγαν να χορέψουν και το χορό της βροχής στις φωτιές; Αλλά ξέχασα... αυτό είναι ινδιάνικο, απολίτιστο.
Άκόμη γελάω...εύκολο είναι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνώ να σε παντρεύουν ή να σου βαφτίζουν το παιδί "macho" drag queens...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚουτσοί, στραβοί...
σπίθα, ε, μ' όλα αυτά γύρω μας, δεν είναι και δύσκολο... φτάνει να βλέπεις την αστεία πλευρά των πραγμάτων...
ΑπάντησηΔιαγραφήreactor, γάμησέ τα... σε βάζουν και να φιλάς σταυρούς, χέρια, βιβλία... το απόλυτο θέατρο του παραλόγου...
:))))
ΑπάντησηΔιαγραφήμε τα μάτια της λξς!
Είναι τόσο νορμάλ όσο και ο πρωθυπουργός όταν αναγγέλει βλέποντας τα καμμένα:"είμαι αισιόδοξος!"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαημένε Beckett,δεν έζησες να δεις τους (αν)άξιους συνεχιστές σου...
:)
Ξέχασες και την εισπνοή ψυχοτρόπου ουσίας! (ακα λιβάνισμα!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΟρίστε!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλο κάτι τέτοια λέτε και του το πρήξατε το συκώτι του ανθρώπου και πήγε στο Μαϊάμι να βάλει μια μοσχαρίσια [σκοταριά] να ησυχάσει...
Και να σκεφτείτε ότι μερικοί σκοτώνουν για τέτοιες (και παρόμοιες) κοτσάνες... (βρεγμένες και μη).
ΑπάντησηΔιαγραφήΤουλάχιστον εδώ στο Ελλάντα βλέπω όλους εμάς να χασκογελάμε με δαύτα... Είμαι αισιόδοξη ;-) !!
dawk, πώς λέμε "Με τα μάτια της Έλλης", ε;
ΑπάντησηΔιαγραφήόλα θα πάνε καλά, τουλάχιστον αυτός έχει συναίσθηση του τι λέει. Αυτοί δεν έχουν. Νομίζουν, πως είναι όλα αυτά που αντιπροσωπεύουν φυσιολογικά τον 21ο αι.
an-lu, α καλά... δεν έκανα ανάλυση εφ' όλης της ύλης... Από πού ν' αρχίσεις και πού να τελειώσεις;
chris, εμείς του το πρήξαμε ή το σκοτς;;
christina, μην το λες, μην το λες... Εγώ απορώ, πώς δεν μου την έχουνε πέσει κιόλας ακόμη...
Τώρα που διάβασα για χειροφιλήματα. Ήμουν στο χωριό, πιτσιρικάς, έπαιζα στην πλατεία με τα παιδιά από το χωριό και ξαφνικά περναέι ο παπάς. Πετάχτηκαν όλα να του φιλήσουν το χέρι. Εγώ ούτε που κουνήθηκα! Από τότε πιστεύω με κοιτούσαν λίγο περίεργα...!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά το έθεσες απίστευτα! Τρομερό ποστ!
morfeas, εγώ είχα κάτι τέτοια προβληματάκια στο γάμο μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετική περιγραφή του παραλογισμού. :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορώ να το δανειστώ λίγο, να το δείξω στη μαμά μου, που με πρήζει;
αννα, μην πάθει μόνο κανά έμφραγμα...
ΑπάντησηΔιαγραφή