Header Painting by Agapi Hatzi

Σάββατο, Σεπτεμβρίου 15, 2007

Πλάνη
















Τι απογοήτευση,
όταν συνειδητοποιείς πως δεν είσαι μοναδικός!

Πως αυτό που ζεις, αυτό που νοιώθεις, το ζουν και το νοιώθουν
εκατομμύρια άλλοι άνθρωποι ταυτοχρόνως σ’ ολόκληρο τον πλανήτη.

Πως καθετί, στο οποίο πιστεύεις,
είναι τετριμμένο και θνησιγενές, όσο κι εσύ ο ίδιος!

Ίσως γι’ αυτό αποκαλούν τη γη πλανήτη·
γιατί ζούμε όλοι σε μιαν ατέρμονη πλάνη…

(Αλλά παρ’ όλ’ αυτά The show must go on…
βλ. επόμενο post)

9 σχόλια:

  1. Oποία σύμπτωσις! Ακριβώς τα ίδια σκεφτόμουν μόλις κι εγώ! Και νόμιζα ότι ήμουν ο μόνος! :-P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είμαστε οτιδήποτε άλλο εκτός από μοναδικοί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. είναι καλό να μπαίνουν τα πράγματα στη θέση τους και να ξεφουσκώνουν τα τεράστια 'εγω'-αερόστατα.
    Μια απ' τα ίδια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μόνοι και .. ενίοτε μαζί.
    @synas: Αντε να σου αφιερώσω το τελευταίο μου έμμετρο ( Τα μάτια της ψυχής μου).
    μπαίνω τώρα να το κάνω.
    Με "τσιμπάς"...και το κάνεις συχνά!
    Υ.Γ. στα αθλητικά, είμαι καλός, αν σ'ενδιαφέρουν, οχι στα οικονομικά,
    30χρ ποδόσφ.και για χαλάρωμα Καμύ.
    (δές,σήμερα και πες μου)
    Καλό Σαβ-Κυρ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. gerasimos, εντάξει, δύο είμαστε, μη μασάς! Όλοι οι άλλοι δεν σκέπτονται τίποτα!

    3 pad, just like anybody else...

    dawk, πάντως μια απογοήτευση την παίρνεις...

    σπίθα, και αθλητικά και Καμύ και τσόντα και ρόδα και κοπάνα... Θα ενηλικιωθούμε όποτε γουστάρουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @synas
    Γουστάρω, ενηλικίωση με...
    αθλητικά και Καμύ και τσόντα και ρόδα και κοπάνα και Λούκι-Λούκ και Τόμας Μάν.
    Οχι εκπτώσεις, παρακαλώ.
    @gerasimos
    Μόνοι, είμαστε γεράσιμε....αλλά είμαστε πολλοί και μόνοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καμιά φορά είναι και ανακουφιστικό να ξέρεις πως δεν είσαι και τόσο μοναδικός όσο νόμιζες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ίσως τελικά αν ήμασταν όντως τόσο διαφορετικοί, τότε να μην μπορούσαμε να δούμε παραπέρα από τον μοναδικό και δικό μας κόσμο, ίσως να μη μας συγκινούσε το έτερο, απασχολημένοι με τη μοναδικότητά μας, δεν ξέρω, ίσως και τίποτε από αυτά να μην ίσχυε και να μέναμε εκστατικοί μπροστά σε καθετί αλλά και πάλι, μήπως τότε δεν θα μπορούσαμε ποτέ να ομαδοποιούμε τις εμπειρίες μας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. σπίθα,
    Και μαζί και μόνος
    πάλι νιώθω μόνος,
    και μαζί και μόνος
    ίδιος είν' ο πόνος.

    (και σκυλάδικα!!)

    3 pad, είμαστε από τη φύση μας συγκρουσιακοί. Καταβάλλουμε προσπάθεια να διαφοροποιούμαστε, κάνοντας τα ίδια πράγματα. Θέλουμε να είμαστε άτομα και να ανήκουμε ταυτοχρόνως. Μπέρδεμα...

    zoe, μιλάς υποθετικά... δεν ξέρω. Πάντως, αν και δεν είμαστε μοναδικοί ως προς τις εμπειρίες, δεν είμαστε όμως και ίδιοι ως προς το πώς εκλαμβάνουμε και διαχειριζόμαστε τις εμπειρίες αυτές. Οπότε, από μια άποψη είμαστε και ψιλομοναδικοί. Το ποστ το έγραψα σε στιγμή απογοήτευσης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή