Άλλη μια κλασική βλακεία
Όταν κάτι ολοφάνερα δεν τραβάει,
στα λεγόμενα αδιέξοδα,
πρέπει να την κάνεις όσο το δυνατόν γρηγορότερα.
Να μην τ’ αφήνεις να χρονίζουν
και να σου απομυζούν το χρόνο και την ενέργεια.
Όποιος δεν το εφαρμόζει αυτό,
πάσχει από κάποιου είδους βλακεία.
Διανοητική ή ψυχολογική· αδιάφορο…
Dead end.-
Εμ, τάλεγα synas στο σχετικό ποστ. :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί έχεις φωτό το ουρητήριο;
σωστος!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ και κάτι άλλο σχετικά με τα αδιέξοδα που δεν το έγραψα στο ποστ μου. Το ξεπέρασμά τους δεν είναι τόσο απλό. Αν ήταν, θα το έκαναν όλοι πολύ εύκολα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια διαδικασία που πρέπει να συμβεί είναι αυτό που ονομάζω "κηδεία". Δηλαδή θα πρέπει να πάρεις απόφαση ότι πρέπει να κηδέψεις και να πενθήσεις κάτι. Και επειδή οι άνθρωποι στις αποφάσεις δεν είμαστε τόσο καλοί, αυτό που κάνω εγώ είναι να το αντιμετωπίζω σαν γρίππη. Δηλαδή να κάνει το πράγμα τον κύκλο του. Και όταν τον κάνει, τότε να το θάψεις με τιμές.
Δεν φτάνει που τα ζούμε τα αδιέξοδα, πρέπει να διαβάζουμε κιόλας γι αυτά!
ΑπάντησηΔιαγραφήglenn, ε... στα αδιέξοδα ρίχνεις μια κηδεία στα όρθια, κατουράς και φεύγεις... Τι άλλο να κάτσεις να κάνεις δηλαδή; (εξυπνάδες τώρα... ξέρεις...)
ΑπάντησηΔιαγραφήπρεζα tv, άντε πάλιιιι.... :-)
3 pad, πλύση εγκεφάλου...
Μόλις με είπες βλάκα :)
ΑπάντησηΔιαγραφήκι εγώ, δηλώνω βλαξ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωστά τα λες.Αλλά συνήθως δεν είναι εύκολο.Όταν όμως το ξεκινήσεις,δεν έχει επιστροφή.Ή μήπως έχει για μερικούς;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τις υγείες μας.
:)
Τωρα τελευταια κατι εχεις παθει εσυ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαν να εισαι θυμωμενη ...ενα πραγμα.
adaeus & dawk, ξέρετε, κι εγώ δεν τό 'γραψα για τη Μαρία τη Πενταγιώτισσα...
ΑπάντησηΔιαγραφήόλα θα πάνε καλά. τα πισωγυρίσματα είναι ακόμα χειρότερα. Το δις εξαμαρτείν...
zero, έτσι δείχνω; Μπορεί...
εισαι αγχολυτικο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒρε...τα πράγματα είναι απλά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι άνθρωποι, ως βαθύτατα κατακερματισμένες υπάρξεις δεν μπορούν συνήθως να συμφωνήσουν με τον εαυτό τους...
Αυτό που το μέρος Α'του εαυτού σου το βλέπει αδιέξοδο, το μέρος Β'το βλέπει λεωφόρο...
Αν είσαι τυχερός, υπερισχύει το πιο διορατικό υποκατάστημα...
Και όλα αυτά μέχρι την επόμενη φορά...
όταν παλινδρομούν οι αναπνοές το αποτέλεσμα είναι ο πνιγμός ή έστω η αίσθησή του.το σώμα δίνει εντολή επιβίωσης..
ΑπάντησηΔιαγραφήστις παλινδρομήσεις καρδιάς μάλλον μπλέκονται οι..εντολές.
synas, με ξάφνιασες. Αν κάτι δεν κατάλαβα καλά, παρακαλώ, είμαι όλος αυτιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήfuzzy, είμαι "Να σε κάψω, Γιάννη μου, να σ' αλείψω λάδι"...
ΑπάντησηΔιαγραφήnavigator, πρέπει να κόψω και να πετάξω από πάνω μου λοιπόν το μέρος Β', γιατί δεν βλέπει καλά...
ερμία, κι όταν δεν παλινδρομούν οι αναπνοές, πάλι το αποτέλεσμα είναι ο πνιγμός... και τότε δίνει το μυαλό εντολή επιβίωσης..
glenn, εξυπνάδες λέω, λέω... όλο στη θεωρία είμαι...
glenn, επειδή μάλλον με παρεξήγησες... Το βρίσκω απείρως σωστό, πως πρέπει να πενθήσεις... αλλά κρατάει πολύ η τελευταία κηδεία και πιάστηκαν τα πόδια μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΧα χα χα, τώρα κατάλαβα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήE, ας μη φόραγες κι εσύ το ψηλοτάκουνο, λολ λολ λολ :))
ΑπάντησηΔιαγραφήμήπως,λέω.μήπως να κάναμε ένα μπλογκ σύντομων κηδειών;;
ΑπάντησηΔιαγραφήκάτι σαν κοιμητήριο αδιεξόδων;(η λέξη χωματερή ταιριάζει αλλά δεν είναι κομψή)
με τα καθημερινά μας και χωρίς ψηλοτάκουνες γόβες
αρκετά φορέσαμε τα "καλά" μας και τα ψηλοτάκουνα,για τα από καιρό κεκοιμημένα μας αδιέξοδα
πρόταση ήταν
φιλί
χμμ ναι όχι απλώς κεκοιμημένα αλλά και μακαρίως αναπαυμένα μέσα μας καλά διατηρημένα
ΑπάντησηΔιαγραφήτελικά έχουμε ταλέντο στην ταρίχευση
glenn, τά 'βγαλα... Τώρα είμαι πια ξυπόλυτη...
ΑπάντησηΔιαγραφήalkyoni, γαμώ τις ιδέες!
alkyoni, και γαμώ τις ιδέες. Το θέμα είναι ποιος θα έχει το θάρρος να γράψει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίο post, Synas!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυθόρμητα μου θύμισε το ναυάγιο, που είχα ανεβάσει τον Μάρτη.
(υποθέτω με παρόμοια ...αφορμή :))
Ίσως το αναδημοσιεύσω με σχόλια κάποια στιγμή - but not yet.
Ενδιαφέρουσα και η πρόταση της Αλκυόνης. Να ...κάνω το πρώτο βήμα;
mickey, ναι... όλοι ζούμε τα αδιέξοδα και τα ναυάγιά μας... Και ο σώζων εαυτό σωθήτω.
ΑπάντησηΔιαγραφή