Nip-Tuck: οι Άνθρωποι-Παιδιά

Έχετε δει ποτέ τους χειρουργούς τη νύχτα; Nip-Tuck; Γαμάτοι…
Είναι κι οι δυο πάρ’ τον έναν, χτύπα τον άλλον.
Ο ένας είναι σχολαστικός, τελειομανής, σπασίκλας και «καλό παιδί».
Ο άλλος είναι όλα για την πάρτη μου, γαμάω και δέρνω κι όποιος αντέξει.

Η πλάκα είναι, ότι γίνονται και συμπαθείς!
Γενικώς, όλοι οι ήρωες κάνουν ΤΙΣ χοντράδες και γίνονται και συμπαθείς.
Πολύ μ’ αρέσει αυτό!

Μες στην αμερικανιά του και τη χλίδα του, το σήριαλ παρουσιάζει απίστευτα ελαττωματικούς χαρακτήρες και κανείς δε νοιάζεται τελικώς γι’ αυτό.
Γιατί απλούστατα «αλλάζουν».

Εν πάση περιπτώσει…

Είχα ερωτευτεί κάποτε έναν σαν τον «κακό». Ξέρετε, απ’ αυτούς που κάθε νύχτα πηδάνε διαφορετική γκόμενα και την επόμενη «Μην τον είδατε τον Παναή». Δεν πούλαγε όμως αγάπες και λουλούδια. Μ’ αυτούς ξέρεις τουλάχιστον πού πατάς και πού βαδίζεις. Με λίγη επιδεξιότητα μέχρι και βόλτα τους φέρνεις.

Τους άλλους, τους υποκρίταρους, που το παίζουν γλυκείς κι ευαίσθητοι, και η μοναδική κινητήρια δύναμη της ζωής τους είναι η ανασφάλεια και τα κόμπλεξ, δεν τους κάνεις καλά με τίποτα. Είναι περιπτώσεις κατευθείαν για το μπαουλοντίβανο του Freud.

Σκατά κι απόσκατα… Οι μόνοι καλοί σύντροφοι είναι οι εκπαιδευμένοι σύντροφοι. Αυτοί, που τους παίρνεις από μικρούς και τους φτιάχνεις. Και σε φτιάχνουν.

Μάλλον γι’ αυτό όλες οι «κυρίες» της καλής κοινωνίας βρίσκουν τεκνά. Δεν είναι για τους σφιχτούς κώλους (μόνο), αλλά και που είναι ακόμα εκπαιδεύσιμοι. Τα ίδια βέβαια ισχύουν και αντιστρόφως. Αν και οι άντρες προτιμούν να επιβάλλονται στα ίσα… Με όποιον τρόπο διαθέτει ο καθένας.

Για ισότιμες συντροφικές σχέσεις δύσκολα τα πράγματα μετά από κάποια ηλικία. Ο καθένας με το μακρύ του και το κοντό του και χαιρετίσματα. Και το παιχνίδι εξουσίας -όσο μεγαλώνεις- γίνεται όλο και πιο βαρετό…

Θέλει να είναι κι οι δύο άνθρωποι-παιδιά, για να πετύχει μία σχέση· ανοιχτοί στις αλλαγές, στα σκαμπανεβάσματα, στην κατάρρευση των «αληθειών» τους… Τα απολιθώματα απλά δεν μπορούν να κάνουν σχέσεις. Στέκονται εκεί ακίνητα, το ένα απέναντι στο άλλο και κοιτιούνται καχύποπτα. Το πολύ-πολύ κάποια ριπή του ανέμου να τα ρίξει το ένα πάνω στο άλλο και να γίνουν και τα δύο θρύψαλα…