Σχεδόν θρησκευτικά…
Όταν γράφουμε -τόσο διαφορετικοί άνθρωποι μεταξύ μας- σχεδόν πάντα βρίσκουμε όλοι κάτι κοινό. Κάτι να πούμε, κάτι να θυμηθούμε, κάτι να σχολιάσουμε. Στη ζωή όμως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Μένουμε με το στόμα ανοιχτό από τις ενέργειες των γύρω μας· συχνά κι απ’ τις δικές μας (ίσως βέβαια εκεί να βρίσκεται κατ' ουσίαν η κοινότητά μας).
Γιατί με το μυαλό όλα έχουν κάποια συνέπεια. Ενώ στη ζωή… μας σπρώχνει το ζώο μέσα μας. Το μυαλό το έχουμε μάλλον για να ερμηνεύουμε τις κατά βάσιν ενστικτώδεις, ζωώδεις, κτηνώδεις αντιδράσεις μας.
Μερικές φορές πιάνω τον εαυτό μου να ντρέπεται για μένα. Πολλές φορές ντρέπομαι και για τους άλλους. Και η πλάκα είναι πως δεν ντρέπομαι εύκολα… Για την ακρίβεια σιχαίνομαι αυτήν τη λέξη. Γιατί εκείνο το «Ντροπή σου» στο στόμα όλων των Κατίνων του κόσμου -αρσενικών και θηλυκών- σημαίνει κυρίως «Θα σε κατακρίνουν οι άλλοι».
Ντροπή όμως δεν είναι τελικά, νομίζω, να συνειδητοποιείς τη γύμνια σου, ούτε τον διαχωρισμό σου από τους άλλους, αλλά την ύπαρξη -ή ακόμα χειρότερα την υπερίσχυση- του κτήνους μέσα σου.
Φαντάζομαι, το επόμενο στάδιο μετά τη συνειδητοποίηση είναι ν’ αρχίσεις να τα πίνεις με το κτήνος. Παρεούλα, κουβεντούλα, να δούμε τι έχει να πει κι αυτό. Όχι στα κρυφά, όπως κρύβουν οι άπονοι γονείς τα προβληματικά παιδιά τους· face to face και σε ανοιχτωσιά.
Κι ό,τι προκύψει…
Έχεις σκεφτεί πως κάποιες φορές είναι το "κτήνος" μέσα μας που ντρέπεται για μας;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο σου. Νοιώθω πως μοιάζουμε σ' αυτό. Ντόμπρα πράγματα και αντιμέτωποι με την αλήθεια. Φάτσα κάρτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικώς πάντως, από τις ανταλλακτικές σχέσεις προτιμώ το κτήνος. Μια χαρά γλύκα το βρίσκω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛΩΣ ΣΕ ΒΡΙΚΑ.ΑΥΤΟ Η ΑΥΤΑ ΤΑ ''ΚΤΗΝΗ '' ΛΟΙΠΟΝ ΕΧΩ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ Η ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΤΑ ΔΑΜΑΣΟΥΜΕ ΛΙΓΟ.ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΣΚΟΤΩΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΤΑΝ ΝΙΩΘΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΕΝΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΝΑ ΘΥΣΙΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ.ΑΛΛΑ ΠΑΝΤΑ ΕΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙ.ΑΥΤΟ ΒΕΒΑΙ ΠΡΟΥΠΟΘΕΤΕΙ ΑΡΚΕΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ...ΑΛΛΙΩΣ ΠΑΜΕ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΓΕΡΑΜΑΤΑ.OΣΟ ΓΙΑ Τ ΑΡΧΕΤΥΠΑ ...ΤΟ ΒΑΘΟΣ ΠΟΥ ΤΑ ΕΜΠΕΡΙΕΧΕΙ ΑΠΟ ΠΟΙΟΝ ΕΛΕΓΧΕΤΑΙ...ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ?
ΑπάντησηΔιαγραφήdr. Jekyll and mr. Hyde...
ΑπάντησηΔιαγραφή"Come with me on a journey under the skin...we will look together for the Pan within..."
ΑπάντησηΔιαγραφήο τραγοπόδαρος μέσα μας...
μάλλον συμπαθές τερατάκι...
"Να τα πίνουμε με το κτήνος μέσα μας"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια καλή κρισάρα για τα απολύτως ουσιαστικά. Ολα τα άλλα παραείναι σαντιγύ - για να μην καταλαβαίνει ο ουρανίσκος Χριστό!
"Σχεδόν θρησκευτικά"...
Εμ, ακριβώς αυτό, η απόλυτη θρησκεία τελικά ίσως να είναι ακριβώς αυτό, να βρεις το θείο (όχι τον μπάρμπα), στο "πρόσωπο" του κτήνους, όταν φύγει η... κτηνίλα! (γκρρρράου!)
Σόρρυ, παραείναι τρελλή η καθημερινή μου για να τα γράψω πιο λιανά! :ΡΡΡΡ
Πάντως μια χαρά σε βρίσκω, με σώας τα φρένας (γιατρέ μου!)
:)))))
vromie, συνεχώς αντιστρέφεις αυτά που λέω! Αλλά νομίζω, πως τα ίδια λέμε... :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚοίταξε λίγο αυτό...
pussy, όχι όμως να βγάζουμε το "κτήνος" προς τους έξω, να το αντιμετωπίζουν αυτοί φάτσα κάρτα!
chris, εγώ πάλι καθόλου... Ειδικά τα κτήνη των αλλωνών μού είναι πολύ αντιπαθή!
faraona, ναι, θέλουν δάμασμα. Το θέμα είναι, ότι οι περισσότεροι θεωρούμε εαυτούς πολυυυύ καλούς.
dawk, ε... εντάξει... το κτήνος των περισσοτέρων είναι λιγότερο "άγριο" (λέω εγώ τώρα...).
nav, συμπαθές γίνεται άμα το γνωρίσεις, το κάνεις φίλο, το σέβεσαι και σε σέβεται· και δεν πετάγεται στα καλά καθούμενα στα μούτρα του απέναντι.
aphro, ναι... ίσως τελικά η "θρησκεία" να είναι αυτό... Και τίποτα άλλο.
Σαφώς και όχι!
ΑπάντησηΔιαγραφή