Μία κατάσταση
Είναι κάποιες φορές, που το μυαλό μοιάζει άδειο.
Σα να μην λειτουργεί η μνήμη κανονικά,
σαν η αντίληψη να αυτοπεριορίζεται,
σαν τα συναισθήματα να πέφτουν σε κατάσταση χειμερίας νάρκης,
σαν όλος ο οργανισμός να βρίσκεται σε κάποιου είδους φυσική καταστολή·
σα να έχεις πάρει ηρεμιστικά ή απλά σα να νυστάζεις…
Κάποιες φορές, ο κόσμος μοιάζει σα να τον βλέπεις στην τηλεόραση
και το μόνο που περιμένεις είναι να περάσει η ώρα να πας για ύπνο·
ή μήπως -εντελώς απρόσμενα- βάλει καμιά καλή ταινία…
Υ.Γ.1
Εγώ πάντως λέω πια να την κλείσω και να πάω έξω για κανά ποτάκι.
Να δούμε όμως με ποιον· που οι περισσότεροι νυστάζουν… ή περιμένουν την ταινία…
Και οι υπόλοιποι έχουν τα νεύρα τους.
Υ.Γ.2
Αχ… πού 'ναι τα χρόνια μας, ωραία χρόνια μας;
Τότε που ήμασταν ακόμα βλαμμένοι· ή που δεν ήμασταν ακόμα βλαμμένοι;
Ιδού η απορία…
...
Χρειάζεται κι αυτή η φάση. Τη βλέπω σαν ένα διάλειμμα. Αν το διάλειμμα τελείωσε, πολύ καλά θα κάνεις και θα την κλείσεις. :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΘυμήθηκα σύνθημα σε τοίχο:κλείστε την ΤV,ανοίξτε τη ζωή.Κάπως έτσι.
ΑπάντησηΔιαγραφή...ούτε τν, ούτε ποτό, ούτε παρέα ..
ΑπάντησηΔιαγραφήμερικές φορές.....θέλω μόνο το ...τίποτα.
ΑΠΌΛΑΥΣΗ..απόλυτη ηρεμία και αρμονία.
Λίγες φορές συμβαίνει, αλλά είναι...!
Τότε που ζούσαμε εννοείς; :)
ΑπάντησηΔιαγραφήladybug, ουδέν μονιμότερον του προσωρινού!
ΑπάντησηΔιαγραφήόλα θα πάνε καλά, "έξω από το σπίτι", έλεγε κι ο... Εμπειρίκος, νομίζω.
σπίθα, εγώ περιγράφω μάλλον την κατάθλιψη και ουχί την ηρεμία και την αρμονία, αλλά πολλοί καταθλιπτικοί τα μπερδεύουν. :-)
3 pad, ακριβώς! Κάποιος γράφει με τις ατάκες του, ε;
..δεν σου ξεφεύγει τίποτα, έτσι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που περιγράφω τόχεις αναφέριε και σύ σε κάποιο ποστ σου..το θυμάμαι γιατί είναι μια ιδιαίτερη αίσθηση.
Πολλές φορές "γλεντώ" με παρέα , πολύ χορό κλπ αλλά ...απέχω του εαυτού μου.
Μια φορά είχα "ξεσηκώσει" μια παρέα, πολύ κέφι, γέλιο..
."είσαι χάλια,έτσι; είσαι "αλλού"....μ' έπιασε κάποια ..ψυχή, δεν με ήξερε καλά, αλλά ...ήξερε.
Πολλές φορές νιώθω μειονεκτικά γιατί, έχοντας καβαλήσει τα σαράντα, ακούω συνέχεια γύρω μου αυτές τις ατάκες (τότε που ζούσαμε, πού 'ναι κείνα τα χρόνια, κλπ), αλλά δεν μπόρεσα ποτέ να τα εκστομίσω γιατί ακόμα δεν έχω καταφέρει να ξεχωρίσω μια φάση της ζωής μου ως καλύτερη, ή ως χειρότερη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως φταίει αυτό για το οποίο με κατηγορούν φίλοι και εχθροί πως αδυνατώ δηλαδή να ενηλικιωθώ... ίσως
σπίθα, σα να έχεις πάρει κάτι... "Απέχω του εαυτού μου", σωστή διατύπωση...
ΑπάντησηΔιαγραφήvromios, μάλλον πλεονεκτικά νοιώθεις :)
Δεν είναι αυτές οι φάσεις ακριβώς "χειρότερες". Ανακαλύπτεις, συνειδητοποιείς πράγματα... απλώς δεν είναι τόσο διασκεδαστικές... Κι επίσης, είναι κι αυτή η αποδοχή που πρέπει να κάνεις, πως συνεχώς μειώνονται οι επιλογές σου... Κατά τ' άλλα, μια χαρά!
@synas
ΑπάντησηΔιαγραφή."σαν νάχεις πάρει κάτι" ; :-)
...όπως ;
ή τι πίνεις και δεν μας δίνεις;
σπίθα, εγώ προσωπικώς πίνω μπύρες, έρωτα και θλίψη... Θες τίποτα απ' αυτά; Αν θες, μπορώ να σου γνωρίσω τον dealer μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαφές, τσιγάρο, έρωτας, γνώση (ηδονή κι'αυτή), "παιχνίδια ζωής".
ΑπάντησηΔιαγραφήμμμ θλίψη(;)..έχει μεταλλαχθεί, σε τι όμως; χρειάζεται σκέψη και ...βοήθεια synas!
αποστασιοποιημένη πίκρα;
"όχι άλλο, πιά" ;
εν μέρει "αποδόμηση";
μήπως...xαρμολύπη;