Ούτε καν...

Όταν είσαι παιδί,
χιλιάδες πράγματα σε κάνουν να νοιώθεις όμορφα.
Κοιτάζεις τα πάντα με μάτια ορθάνοιχτα·
όλο αθωότητα και περιέργεια μαζί.
Ο χρόνος σού φαίνεται μακρύς·
το χθες το ξεχνάς με μιας
και το αύριο δεν το σκέφτεσαι καθόλου.
Κι ο κόσμος σου φαίνεται μεγάλος·
γεμάτος κρυψώνες να εξερευνήσεις
και θησαυρούς να ανακαλύψεις.
Όταν είσαι παιδί,
φαντάζεσαι πως κάποτε όλα θα γίνουν δικά σου…


Όταν είσαι μεγάλος,
ελάχιστα πράγματα σε κάνουν πια να νιώθεις όμορφα.
Κοιτάζεις τα πάντα με μάτια κουρασμένα·
όλο καχυποψία κι απογοήτευση μαζί.
Ο χρόνος σού φαίνεται βραχύς·
αναμασάς διαρκώς το χθες
και το αύριο σε τρομάζει.
Κι ο κόσμος σου φαίνεται στενάχωρος·
γεμάτος παγίδες να αποφύγεις
κι από άρπαγες να ξεγλιστρήσεις.
Όταν είσαι μεγάλος,
ξέρεις πως τίποτα ποτέ δεν θά 'ναι πραγματικά ολόδικό σου…

Ούτε καν ο εαυτός σου.
...