Ενίοτε… παίζουν όλα
Ενίοτε -συχνότατα δηλαδή…- προσκολλόμαστε σε πεποιθήσεις, ανάγκες και επιθυμίες πλασματικές ή παρωχημένες και αντιδρούμε με αυτοματισμούς· με τρόπους παλιούς και προκατασκευασμένους.
Ενίοτε όμως έχουμε ανάγκη κάτι εντελώς άλλο απ’ αυτό που νομίζουμε πως έχουμε ανάγκη.
Ενίοτε απελευθερωνόμαστε, κάνοντας το αντίθετο απ’ αυτό που νομίζουμε πως επιθυμούμε.
Ενίοτε εξελισσόμαστε εσωτερικώς λόγω των συνθηκών ή χάριν κάποιων προσωπικών διεργασιών και δρούμε μετά αναλόγως.
Ενίοτε πάλι, δρούμε «παράδοξα» -κόντρα προς τον παλιό, γνωστό μας εαυτό και το κυρίαρχο «Εγώ» μας- και εξελισσόμαστε έτσι εσωτερικώς.
Ενίοτε δεν εξελισσόμαστε και καθόλου… απολιθωνόμαστε…
Τελικώς, ενίοτε… παίζουν όλα…
(Ατυχής πάντως όποιος του κάθονται οι αυτοματισμοί του…)
και ενίοτε, οι φωτό που διαλέγεις για τα κείμενά σου είναι απίστευτες.
ΑπάντησηΔιαγραφή..και μάλλον βρισκόμαστε σε σύγχηση, ενίοτε
ΑπάντησηΔιαγραφήdawk, φωτό "όλα παίζουν"... Κι απ' την καλή κι απ' την ανάποδη...
ΑπάντησηΔιαγραφήσπίθα, σύγχυση, άγνοια και πολλές εμμονές.
Πέραν των δεδομένων εμμονών...εγώ, έχω και
ΑπάντησηΔιαγραφήάγνοια της σύγχυσης (βλ.λ σύγχ(η)ση:-))
...και ευτυχώς! (που παιζουν όλα εννοώ)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημερούδια
Εχεις απολυτο δικιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνιοτε.
σπίθα, ίσως έχεις γνώση της συνήχησης... ακόμα καλύτερα...
ΑπάντησηΔιαγραφήωσηε, ε ναι... νά 'χουμε να διαλέγουμε...
zero, ενίοτε έχω δίκιο; Όχι πάντα;;;