Header Painting by Agapi Hatzi

Σάββατο, Δεκεμβρίου 08, 2007

Για πείτε μου…









Αν θέλεις διακαώς να γίνεις αθλητής,
αλλά έχεις κάποιου είδους αναπηρία,
τι είναι προτιμότερο να κάνεις;

Να πάψεις ακόμα και να βλέπεις αθλητικά στην τηλεόραση;
Ή να ασχοληθείς με τον αθλητισμό με όποιον τρόπο μπορείς;
...

Αναρτήθηκε από Αλεξία Ηλιάδου (synas) στις 12:54:00 μ.μ.

Ετικέτες ,

13 σχόλια:

  1. ολα θα πανε καλα...12/08/2007 03:12:00 μ.μ.

    To πρώτο είναι το δύσκολο.Το δεύτερο είναι το ακόμα πιο δύσκολο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. maxim glendower12/08/2007 03:39:00 μ.μ.

    Να ασχοληθείς με τον αθλητισμό με όποιον τρόπο μπορείς σίγουρα όσο δύσκολο και να είναι. Δεν νομίζω ότι υπάρχει αναπηρία που μπορεί να σταθεί ικανή να σταματήσει έναν άνθρωπο που έχει θέληση να κάνει το οτιδήποτε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. sealike212/08/2007 04:17:00 μ.μ.

    Να ακολουθείς την καρδιά και την ψυχή σου, τότε θα τα καταφέρεις ότι και αν αποφασίσεις!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΩΣΗΕ12/08/2007 06:01:00 μ.μ.

    Να γίνεις (πρωτ)αθλητής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αλεξία Ηλιάδου (synas)12/08/2007 06:53:00 μ.μ.

    όλα θα πάνε καλά, όλα του γάμου δύσκολα κι η νύφη γκαστρωμένη...

    max, ναι, η θέληση είναι μάλλον ο σημαντικότερος παράγων σε όλα.

    sealike2, καλώς ήλθες. Αν τις εμπιστεύεσαι...

    ωσηε, υπάρχουν κι οι παραολυμπιακοί, ε; Πάντα υπάρχει και το παρα-...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. adaeus12/08/2007 10:42:00 μ.μ.

    Είσαι αναγκασμένος να γίνεις αθλητής - πρωταθλητής στο σώμα και στο πνεύμα. Πως αλλιώς να επιβιώσεις σ'αυτήν την κωλοχώρα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. doctor12/09/2007 01:25:00 π.μ.

    Φυσικά το δεύτερο, διότι η θέληση πηγάζει από τον εγκέφαλο που κινεί το σώμα.

    Η πρώτη λύση είναι θάνατος και λευκή πετσέτα.

    doctor

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Alkyoni12/09/2007 10:33:00 π.μ.

    από περιέργεια μπήκα να δω τα σχόλια..όχι ν αφήσω.. παραξενεύτηκα με την ερώτηση του ποστ..
    πιο πολύ syn μου με παραξένεψε η απάντηση στον ωσηέ
    τι δεν κατάλαβα στο ποστ;;
    φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αλεξία Ηλιάδου (synas)12/09/2007 11:32:00 π.μ.

    adaeus, πώς το λέει ο Λιακόπουλος; "Τα κομμάντα τη γης είμαστε οι Έλληνες σ' αυτο το κράτος που ζούμε"! :-)

    Γεια σου, doctor! Έτσι είναι. Όμως συχνά, όταν δε μπορούμε να τα έχουμε "όλα", προτιμάμε εξ αρχής το "τίποτα". Προτιμάμε να ξεχάσουμε τα όνειρά μας, παρά να προσπαθήσουμε να τα ζήσουμε έστω και "λειψά". Που εντέλει μόνο "λειψά" δεν είναι. Μπορεί να είναι και πιο ολοκληρωμένα από την αρχική μας ιδέα περί "τέλειου".

    alkyoni, η ερώτηση είναι: όταν δεν μπορείς να κάνεις κάτι όπως το θες, το παρατάς και το βγάζεις εντελώς απ' το μυαλό σου ή το επιδιώκεις και το ζεις όσο μπορείς;
    Το παρα- αναφέρεται στο παράλληλο ή στο παραπλήσιο, που βρίσκεται μέσα στα πλαίσια των δυνατοτήτων σου.
    Αν π.χ. δεν μπορείς να κάνεις παιδί, μπορείς να υιοθετήσεις. Πάντα υπάρχει ένας παρά-δρομος...

    Παρ' όλ' αυτά, η ερώτησή μου ήταν ειλικρινής. Δεν ήταν ρητορική. Μπορείς να ζήσεις και "χωρίς" και να το αποδεχθείς και να είσαι μια χαρά. Όλα θέμα επιλογής είναι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ολα θα πανε καλα...12/09/2007 02:06:00 μ.μ.

    @synas:

    Με γείωσες με την λαϊκή θυμοσοφία,όπως μόνο εσύ ξέρεις!
    :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. tk12/10/2007 06:10:00 μ.μ.

    δεν ξέρω αν διάβασες το τελευταίο μου ποστ. δεν θα σταματήσω... δεν θα σταματούσα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ανώνυμος12/11/2007 09:45:00 π.μ.

    Να ασχοληθείς με τον αθλητισμό με όποιο τρόπο μπορείς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αλεξία Ηλιάδου (synas)12/11/2007 12:07:00 μ.μ.

    όλα θα πάνε καλά, :)

    morfeas, ναι, το έχω διαβάσει... Και περιμενω νέα.

    pussy, φαίνεται, πως υπάρχει ομοφωνία σχετικά με αυτό το θέμα. Γιατί όμως τόσοι άνθρωποι τελικώς τα παρατάνε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)