Header Painting by Agapi Hatzi

Πέμπτη, Ιανουαρίου 17, 2008

Παλεύοντας με τον τοίχο…














Είμαι τόσο θυμωμένη με τον εαυτό μου,
με τη μαλακία του εγκεφάλου μου,
που μού ‘ρχεται να πάρω φόρα και να βαράω κουτουλιές στον τοίχο.
Όχι ότι κάνω και τίποτα άλλο δηλαδή τόσον καιρό...
Αυτό ακριβώς κάνω.

Αναρτήθηκε από Αλεξία Ηλιάδου (synas) στις 2:23:00 μ.μ.

Ετικέτες ,

12 σχόλια:

  1. Dawkinson1/17/2008 02:44:00 μ.μ.

    και που το βαράμε, τι καταλαβαίνουμε; κουρκουτιάζει περισσόερο και μας τη δίνει πιο πολύ.
    είναι ππυ το δουλεύουμε υπερωρίες το ρημάδι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. 3 parties a day1/17/2008 03:20:00 μ.μ.

    Να βαρέσουμε, να βαρέσουμε. Μπας και τον γκρεμίσουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Roadartist1/17/2008 04:14:00 μ.μ.

    Ελα να τον κοπανήσουμε μαζί.. και εγώ πολλάκις.. :(

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. τo τέρας της «αμάθειας»1/17/2008 04:52:00 μ.μ.

    Τι φταίει ο έρμος κι αυτός;;!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αλεξία Ηλιάδου (synas)1/17/2008 05:09:00 μ.μ.

    dawk, το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται...

    3 pad & roadartist, άμα μαζευτούμε και τον βαράμε όλες μαζί, κάτι μπορεί να γίνει...

    τέρας της αμάθειας, μασάνε μωρέ οι τοίχοι; Δε μασάνε... Την κεφαλή σου σπας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. zero1/17/2008 06:11:00 μ.μ.

    Θα μπορουσαμε να τον ζωγραφισουμε τον τοιχο.
    Αλλα καταλαβαινω και την αναγκη σου για κτυπημα οποτε μπορουμε να ζωγραφισουμε τα κεφαλια μας
    ...και μετα να τα βαραμε στον τοιχο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. zero1/17/2008 06:42:00 μ.μ.

    Μου θυμησες, τωρα, τον Οσκαρ Ουα'ι'λντ που τα'χε βαλει με την ταπετσαρια στο δωματιο του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. zero1/17/2008 06:57:00 μ.μ.

    Να σου πω synas...
    γιατι δεν ποσταρεις κι'εσυ ποιηση?
    Ξερεις... σε ενδειξη αντιστασης που μας προσκαλεσε το alef.
    Να σε προσκαλω εγω τωρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. tk1/17/2008 06:58:00 μ.μ.

    "Η μαθητεία τελείωσε. Δυστυχώς μπηκες πολύ μικρός στον κόσμο των μεγάλων"

    αυτά λέει ο κ. Καθηγητής στον ήρωα, στο "Αυτή η νύχτα μένει".

    πότε μεγαλώνουμε, πότε χάνουμε τη μάχη, πότε ξεχνιόμαστε να βαράμε τους τοίχους που στενεύουν γύρω μας...

    όποτε σε διαβάζω μελαγχολώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αλεξία Ηλιάδου (synas)1/17/2008 08:12:00 μ.μ.

    zero, ας δοκιμάσουμε λοιπόν ένα virtual κουτούλημα... Αποστολή με ποίηση εξετελέσθη.

    morfeas, και ξέρεις... κάθε άλλο παρά αυτό είναι ο σκοπός μου. Δεν μ' αρέσει να μελαγχολώ τους ανθρώπους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. tk1/17/2008 08:20:00 μ.μ.

    Το ξέρω γλυκιά μου...

    Η πουτάνα η ζωή φταίει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. zero1/18/2008 12:41:00 μ.μ.

    Μερικες φορες και τα virtual καλα ειναι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)