Περιμένοντας απλά το καλοκαίρι...
οι Άγγελοι και οι Αρχάγγελοί σας
[τη μάνα ήξεραν όμως να μου την πάρουν
στην άλλη μεγάλη τους γιορτή
το Νοέμβρη, στον «Ευαγγελισμό»]
κραδαίνοντάς μου από μακριά
κάτι μαραγκιασμένα κρίνα,
κι αφήνοντάς με πάντοτε μονάχα
με μια ελαφρά αλλεργία
και μια λανθάνουσα μελαγχολία.
...
...
απλα υπέροχο........
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ καλό synas!...
ΑπάντησηΔιαγραφήΆγγελοι και Αρχάγγελοι αναφέρθηκαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως να μην το πρόσεξες αλλά έγραψες και για τον Ευαγγελισμό.
Μόνο ο Εξάγγελος έλειπε!
Ελπίζω να χαμογέλασες λίγο
Αυτά τα μικρά σου είναι και τα μεγαλύτερα :)
ΑπάντησηΔιαγραφήπρασινη κλωστη δεμενη, χίλια ευχαριστώ! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήkyriaz, πλατύ χαμόγελο...
Άγγελε, λες να μην προσέχω τι γράφω;; Θα πάμε τελικώς καμιά βόλτα;
cosmopolis, απλώς τα πιο "δικά" μου... Σ' ευχαριστώ πολύ, Δώρα μου και με γεια το όνομα.
χωρίς βουλή χωρίς Θεό…
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι ήρθε η ώρα να στο πω…
και πέρασε ο χειμώνας
κι ήρθε η καλοκαιριά…
η νύχτα εναλλάσσεται με νύχτα…
και χάνεται για πάντα
στου κόσμου τη βουή…
τι να σημαίνουν όλα αυτά…
Θα υπάρχει μια διέξοδος…
Οι μέρες που λαχτάρησες θα΄ ρθουν…
Σε νιώθω μεν και το κατανοώ...
ΑπάντησηΔιαγραφή...πλην όμως προσωπικά το βλέπω διαφορετικά.
Παρ'όλ'αυτά ειλικρινά σου εύχομαι ό,τι καλύτερο! Κι αν απλά "περιμένεις το καλοκαίρι", ας νιώσεις, τουλάχιστον, πως θα έρθει για σένα μια ώρα αρχύτερα!....
Κούκε, όχι... Οι μέρες που λαχτάρησα δεν θα έρθουν ποτέ και το έχω πάρει πια απόφαση. Ίσως όμως κάποτε έρθουν κάποιες μέρες, που δεν λαχτάρησα ακόμα... Κάτι που ούτε μπορώ να φανταστώ... η ζωή μπορεί πάντα να μ' αιφνιδιάζει και το ξέρω καλά αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήseagull, ό,τι είναι νά 'ρθει θε να 'ρθεί... Τελικώς όμως εμείς επιλέγουμε τι θα κάνουμε και με ό,τι μας έρχεται και με ό,τι δεν μας έρχεται.
Synas μου, υφαίστειο κρύβεις, Βεζούβιο και βάλε... και κατανοητόν πλήρως...
ΑπάντησηΔιαγραφήσε φιλώ καλή μου
Άγγελος εξάγγελος μας ήρθε από μακριά
ΑπάντησηΔιαγραφήγερμένος πάνω σ' ένα δεκανίκι
δεν ήξερε καθόλου μα καθόλου να μιλά
και είχε γλώσσα μόνο για να γλείφει
Τα νέα που μας έφερε ήταν όλα μια ψευτιά
κι ακούγονταν ευχάριστα στ' αυτί μας
γιατί έμοιαζε μ' αλήθεια η κάθε του ψευτιά
κι ακούγοντάς τον ησύχαζε η ψυχή μας
Έστησε το κρεβάτι του πίσω απ' την αγορά
κι έλεγε καλαμπούρια στην ταβέρνα
μπαινόβγαινε κεφάτος στα κουρεία και στα λουτρά
και χάζευε τα ψάρια μες στη στέρνα
Και πέρασε ο χειμώνας κι ήρθε η καλοκαιριά
κι ύστερα πάλι ξανάρθανε τα κρύα
ώσπου κάποιο βραδάκι τι του 'ρθε ξαφνικά
κι άρχισε να φωνάζει με μανία
Τα πόδια μου καήκανε σ' αυτή την ερημιά
η νύχτα εναλλάσσεται με νύχτα
τα νέα που σας έφερα σας χάιδεψαν τ' αυτιά
μα απέχουνε πολύ απ' την αλήθεια
Αμέσως καταλάβαμε τι πήγαινε να πει
και του 'παμε να φύγει μουδιασμένα
αφού δεν είχε νέα ευχάριστα να πει
καλύτερα να μη μας πει κανένα...
Καλημέρα :)
@ το τέρας της "αμάθειας"
ΑπάντησηΔιαγραφήThanks!
@ synas
Περιμένω τηλέφωνο να μου πεις εκεί και τότε!
ωσηε, λες να εκραγώ καμιά μέρα;; Δείχνω θυμωμένη, ε; Μπορεί...
ΑπάντησηΔιαγραφήτέρας της αμάθειας, ωραίος ο Σαββόπουλος... Κι ο Κούκος πιο πάνω αυτούς τους στίχους θυμήθηκε και έγραψε -αποσπασματικά... Συνειρμοί...
Άγγελε, ΟΚ! :)