Και όταν φταίνε οι άλλοι, οι "μεγάλοι".. ή στα "μεγάλα", κάνουμε την πάπια. Αα γειά σου ! Όπου μας παίρνει και εκ του ασφαλούς... Ναί έχεις δίκιο, απότερος σκοπός της ζωής είναι να γίνεις, ο εαυτός σου. Όταν γεννιέσαι, δεν είσαι, όμως. Δεν έχεις συνειδητότητα... Καλό σ/κ, synas. -)
resident, οι άλλοι κάνουν ό,τι καταλαβαίνουν. Το θέμα είναι εμείς πώς τα εισπράττουμε, πώς τα ερμηνεύουμε, πώς τα αντιμετωπίζουμε και εντέλει πώς εξελισσόμαστε μέσα απο την συνδιαλλαγή μας με τους άλλους. Τους όποιους... Το συμφέρον μας δεν είναι πάντα να μας χαϊδεύουν...
adaeus, λολ! Ναι... άσχημο πράγμα να σε αδικούν... Όμως εκεί γίνεται η περισσότερη δουλειά. Στα δύσκολα...
Σπίθα, δεν είμαι σίγουρη, αν η συνειδητότητα ή μη αλλάζει την ουσία του πράγματος...
Άγη, γεια σου! Το λινκ σου δεν δουλεύει... Η φαντασία μας, ναι... Η οποία έχει συνήθως τόσο σχέση με την πραγματικότητα, όσο αυτά που λες για τον χαρακτήρα μου, όπως διαφαίνεται μέσα από το γράψιμό μου!
mary, ναι, ναι!... :)
Σαπφώ, σ' ευχαριστώ πάρα πολύ... Αν και είναι τόσο παρατημένο τελευταίως... Θα προσπαθήσω να είμαι πιο πολύ εδώ... μαζί σας.
Συμφωνώ! Φταίει που δεν είμαστε ο εαυτός μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠωπω!!!Μ αρεσει παρα πολυ ο γραφικος σου χαρακτηρας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιναι λιτος και σταθερος.
φιλια
aparadektos, ενώ από τη στιγμή που γεννιέσαι, είσαι ο εαυτός σου, απώτατος σκοπός της ζωής είναι να γίνεις ο εαυτός σου! Πλάκα δεν έχει αυτό;
ΑπάντησηΔιαγραφήfaraona, νά 'σαι καλά!! Φιλιά.
Πάντως υπάρχουν και κάτι «άλλοι» ρε παιδί μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑστα.
Γραφικός χαρακτήρας που ξεφεύγει από τα τετριμμένα :)... Οσο για το ρητό με συγχύζει τόσο όταν είμαι ο άλλος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι όταν φταίνε οι άλλοι, οι "μεγάλοι"..
ΑπάντησηΔιαγραφήή στα "μεγάλα", κάνουμε την πάπια.
Αα γειά σου !
Όπου μας παίρνει και εκ του ασφαλούς...
Ναί έχεις δίκιο, απότερος σκοπός της ζωής είναι να γίνεις, ο εαυτός σου.
Όταν γεννιέσαι, δεν είσαι, όμως.
Δεν έχεις συνειδητότητα...
Καλό σ/κ, synas.
-)
ο γραφικος χαρακτηρας σου δειχνει αλτρουϊσμο, μεθοδικοτητα, και μια παιδικη αθωοτητα στην αντιμετωπιση της ζωης. :)
ΑπάντησηΔιαγραφήεχεις σκεφτει οτι μπορει καμια φορα και να μην φταιει κανεις παρα μονο η φαντασια μας??? (ή και ενιοτε ουτε καν αυτη??)
οου γιες...
;)
ναι ναι..
ΑπάντησηΔιαγραφήpoly swsto..............maresei to blog sou poly
ΑπάντησηΔιαγραφήfilia sapfo
Καλο το χειρογραφο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλησπερα μου.
Επειδή είμαι ο... Άλλος , θα συμφωνήσω πλήρως. Αλλά όπως έλεγε ο Άκης Πάνου, "ο πιο καλός μου φίλος και ο πιο κακός εχθρός μου, είναι ο εαυτός μου"
ΑπάντησηΔιαγραφήresident, οι άλλοι κάνουν ό,τι καταλαβαίνουν. Το θέμα είναι εμείς πώς τα εισπράττουμε, πώς τα ερμηνεύουμε, πώς τα αντιμετωπίζουμε και εντέλει πώς εξελισσόμαστε μέσα απο την συνδιαλλαγή μας με τους άλλους. Τους όποιους... Το συμφέρον μας δεν είναι πάντα να μας χαϊδεύουν...
ΑπάντησηΔιαγραφήadaeus, λολ! Ναι... άσχημο πράγμα να σε αδικούν... Όμως εκεί γίνεται η περισσότερη δουλειά. Στα δύσκολα...
Σπίθα, δεν είμαι σίγουρη, αν η συνειδητότητα ή μη αλλάζει την ουσία του πράγματος...
Άγη, γεια σου! Το λινκ σου δεν δουλεύει... Η φαντασία μας, ναι... Η οποία έχει συνήθως τόσο σχέση με την πραγματικότητα, όσο αυτά που λες για τον χαρακτήρα μου, όπως διαφαίνεται μέσα από το γράψιμό μου!
mary, ναι, ναι!... :)
Σαπφώ, σ' ευχαριστώ πάρα πολύ... Αν και είναι τόσο παρατημένο τελευταίως... Θα προσπαθήσω να είμαι πιο πολύ εδώ... μαζί σας.
zero, thanks, πολυγραφέστερε τύπε των blogs!
Άλλε, α-κρι-βώς.
Φταίει, ο εαυτός μας...που δεν αντιμέτωπιζει τον εαυτό του...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλησπέρα...
Το κείμενο μοιάζει με ζωγραφιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφο.
Φαίδρα, σίγουρα πάντως δεν φταίν' για όλα οι γκόμενες, οι πρώην κι οι επόμενες... :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣιγά πιά, βρε Σταύρο! Μην τα παραλέμε!!