Το αρσενικό με το θηλυκό στοιχείο είναι σαν το σκύλο με τη γάτα.
Ο σκύλος είναι το αρσενικό, το θηλυκό η γάτα.
Τι χαρακτηριστικά έχει ο σκύλος;
Τι χαρακτηριστικά έχει η γάτα;
Μπορείτε να ρωτήσετε κάποιον ποιο απ’ τα δύο προτιμά και θα καταλάβετε προς τα πού κλίνει. Τι είναι ο ίδιος περισσότερο δηλαδή. Γιατί οι άνθρωποι -σε αντίθεση με τα ζώα- δεν είμαστε ακριβώς ό,τι φαινόμαστε με την πρώτη ματιά…
Ο σκύλος αγαπάει το αφεντικό του.
Η γάτα πάλι αγαπάει κυρίως το σπίτι… Για την ακρίβεια συνηθίζει, βολεύεται σε κάποιο σπίτι…
Η ψυχή της όμως παραμένει πάντα αλανιάρα.
Ο σκύλος θα κάτσει να σε περιμένει μέχρι να πεθάνει.
Η γάτα σού τρίβεται μόνο όταν γουστάρει κι όσο της κάνεις τα χατίρια.
Ο σκύλος γαβγίζει άνευ λόγου και αιτίας. Θα σε δαγκώσει αν τον απειλήσεις ή αν έχει σαλτάρει… σαν το ντόμπερμαν, που ο εγκέφαλός του μεγαλώνει πέρα από τα όρια του κρανίου του.
Ή -το κυριότερο- αν το αφεντικό του τον έχει εκπαιδεύσει να το κάνει.
Η γάτα δεν εκπαιδεύεται, ούτε υπακούει. Άμα θυμώσει πολύ -για δικούς της προσωπικούς και συχνότατα ανεξιχνίαστους λόγους- θα σου βγάλει τα μάτια αθόρυβα. Το πολύ-πολύ ν’ ακούσεις την ώρα της τύφλωσης ένα «Κχχχχχχ…»
Ο σκύλος είναι φωνακλάς και καταλαβαίνεις ανά πάσα στιγμή τι σκατά θέλει. Εκτός αν είναι ηλίθιος και δεν ξέρει ούτε αυτός τι θέλει -πράγμα όχι και τόσο σπάνιο.
Για τη γάτα πάλι το μόνο που ξέρεις είναι πότε θέλει φαΐ και χάδια… τα υπόλοιπα παραμένουν κρυφά μέσα στην κεφαλή της, με αποτέλεσμα να αποπνέει έναν αέρα μυστηρίου.
Τέλος, η γάτα είναι παιχνιδιάρα -ξέρει όμως να διασκεδάζει μόνη τον εαυτό της, σε αντίθεση με το σκύλο που σου πρήζει τα… συκώτια.
Γενικώς, ο σκύλος είναι πιο… της παρέας. Η γάτα είναι μοναχική, αναρχική… ανεξάρτητη μεμονωμένη με τάση όμως προς την οκνηρία, την καλοπέραση και το πάχος… άμα της κάτσει…
Ως προς αυτό βέβαια όλα τα όντα ίδια δεν είμαστε;
