Σα νά ‘ταν πάντα παρελθόν…

Είναι κάποιες στιγμές που σε στοιχειώνουν αυθωρεί.

Σα νά ‘ταν πάντα παρελθόν, στριφώνουν τη μνήμη σου με ίνες θαρρείς ονείρου.

Στο background συνοδεύονται από κάποια φευγάτη μελωδία και οι εικόνες μισοκρύβονται a priori στο ημίφως.
Είναι σαν τα παιδικά πάρτυ της ζωής μας, όταν τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα μάς έκαναν ν’ αναρριγούμε…

Σαν τα τσιγάρα τα απαγορευμένα, που μας έφερναν εκείνην τη γλυκιά, πρωτόγνωρη ζαλάδα…
Σαν ένα φιλί μακρόσυρτο στο στόμα, χωμένοι κάτω από το τραπέζι με τα κεφτεδάκια…
καθώς οι γύρω χόρευαν μπλουζ και κρέμονταν -μαζί και η ζωή τους- από την όποια τυχαία αγκαλιά.

Υπάρχουν στιγμές τόσο μαγικές, τόσο απίθανο να είναι αληθινές, που στ’ αλήθεια μοιάζουν εξ αρχής…

σα νά ‘ταν πάντα παρελθόν.

...