Header Painting by Agapi Hatzi

Κυριακή, Οκτωβρίου 26, 2008

Άμα ο άνθρωπος είναι μαλάκας…

Υπάρχουν και ωραία γατιά... και καλοτραβηγμένα


Θυμήθηκα τώρα μια ιστοριούλα που είχα ακούσει κάποτε στην τηλεόραση για τον Καραμανλή τον γηραιό και πολύ γελάω. Κάποτε –λέει- που θα πήγαινε κάπου στο εξωτερικό, του πρότειναν να πάρει μαζί του έναν διπλωμάτη-διερμηνέα. Μόλις ακούει ο Καραμανλής το όνομα του, λέει: «Μα αυτός είναι ηλίθιος! Τι να τον πάρω μαζί μου να τον κάνω;» Μα… του λένε οι άλλοι… είναι πολύ μορφωμένος, ξέρει 7 γλώσσες! «Και στις 7 μαλακίες θα λέει», απαντάει ο Κ.

Παίζω τελευταίως στο owned, ένα παιχνίδι στο Facebook, όπου αγοράζεις και πουλάς φωτογραφίες. Ε ρε, παιδιά! Αμέσως τους κόβω ποιος είναι ακριβός, ποιος θα πουλήσει, ποιος ξέρει να παίζει και ποιος όχι. Είναι ακριβώς όπως και στη ζωή. Άμα βλέπεις έναν κακομοίρη, που έχει παραθέσει ό,τι πιο γελοία φωτογραφία έχει τραβήξει στη ζωή του, να κοιμάται π.χ. με τη μπύρα ανάμεσα στα μπούτια ή να έχει ζωγραφίσει στη μάπα του μουστάκια για να γίνει αστείος ή να μας πρήζει με την ψωρόγατά του σε 15 φωτογραφίες… ε… ξέρεις… δεν είναι για να τον αγοράζεις.

Κάναμε πλάκα το καλοκαίρι με την κολλητή μου, δε, που με την πρώτη ματιά πιάναμε τους Έλληνες. Οι περισσότεροι είναι ή σε κάποια παραλία ή σε κάποια καντίνα παραλίας ή σε κανά νησιώτικο καφέ-μπαρ, με έναν φραπέ/μπύρα στο χέρι. Οι υπόλοιποι ποζάρουν μπροστά σε κιτρινισμένα καλοριφέρ με το Χριστούλη και την Παναγία πάνω απ’ τα κεφάλια τους ή πάνω σε κάποιο παλιοκρέβατο με κλαρωτά σεντόνια Πειραϊκής-Πατραϊκής και φανελάκι Μινέρβα –πάλι με το Χριστούλη και την Παναγία πάνω απ’ τα κεφάλια τους.

Παρ’ όλ’ αυτά, για κάποιον πολύ περίεργο λόγο, οι Έλληνες είναι απίστευτα ακριβοί. Στην αρχή αναρωτιόμουν, τι διάολο κάνουν. Στη συνέχεια κατάλαβα… Πουλάνε τσόντες σε παράπλευρους κι ανώνυμους λογαριασμούς και μετά πάνε και αγοράζουνε τον εαυτό τους για να πουλάνε μούρη. Παραοικονομία και στο owned λοιπόν και γενικώς, ό,τι ισχύει παντού, ισχύει κυριολεκτικά παντού.

Πάντως -όσο κι αν σε κάποιους μπορεί όλο αυτό να φανεί ως εμμονή ή ως ρηχότης ή ως κάποιο είδος «ρατσισμού»- η αισθητική είναι ένα θέμα. Για μένα θέμα σοβαρό. Και μ’ αυτό δεν εννοώ να είσαι ωραίος, γυμνασμένος και με τα βυζιά να κοιτάνε ουρανό… όχι… Η αισθητική είναι ο τρόπος έκφρασης οποιασδήποτε ιδέας, οποιασδήποτε σκέψης, οποιουδήποτε συναισθήματος. Η τέχνη έχει να κάνει με την αισθητική, όλη μας η ύπαρξη έχει να κάνει με την αισθητική.

Κάπου λοιπόν μέσα μου πιστεύω, πως ένας άνθρωπος χωρίς αισθητική, είναι ένας άνθρωπος βαθιά ακαλλιέργητος. Και ένας άνθρωπος, που επιλέγει να πάει σ’ ένα παιχνίδι -αισθητικής στην ουσία- και να μας επιδείξει το πιο ηλίθιο βλέμμα που μπορεί να πάρει και ό,τι ασχημότερο τον περιβάλλει, δεν μπορεί παρά εκτός από ακαλλιέργητος να είναι και μαλάκας.

Ήτοι: και 7 γλώσσες να μιλάει… και στις 7 άκρες του κόσμου να πάει… και 7 ζωές να ζήσει…


Υ.Γ.
Όποιος βιαστεί να μιλήσει για την αισθητική της γλώσσας, ας το σκεφτεί καλύτερα πρώτα· όπως σε καθετί, υπάρχουν κι εδώ σχολές, τάσεις και ρεύματα…

Πέμπτη, Οκτωβρίου 23, 2008

Μίλησε κανείς;


Παρελαύνουν οι στρατιές
των γενικών, των αντιδιαφορετικών και των μισαλλιώτικων.
Μην με ρωτήσετε τι τάχα μου σημαίνουν οι λέξεις τούτες…
δικές μου είναι, μα ξέρετε πολύ καλά τι εννοούν.
Το έχουμε ζήσει όλοι το πετσί μας.
Ξέρετε πολύ καλά την μεγάλη αντήχηση
του ΠΡΕΠΕΙ, του ΜΗΝ και του ΟΛΟΙ ΤΑ ΙΔΙΑ.

...

Θα κάνετε ό,τι κάνω ΕΓΩ, κύριοι,
και φυσικά με τίποτα ΔΕΝ θα κάνετε αυτό που δεν κάνω ΕΓΩ.

Γιατί; Τι γιατί;;
Γιατί έτσι ΠΡΕΠΕΙ! Γιατί το λέω ΕΓΩ.

Όταν ΕΓΩ βρεθώ σε άλλες συνθήκες,
τότε θα αλλάξω τους κανόνες και την ηθική, κύριοι,
και ξανά θα σας επιβάλω τα καινούρια μέτρα,
γιατί ΕΓΩ έχω πάντα δίκιο.

Ποιος είμαι ΕΓΩ; Αν έχω το δικαίωμα;
Να σας πω ποιος είμαι ΕΓΩ, κύριοι!

ΕΓΩ είμαι η κοινή λογική, είμαι ο μέσος όρος, είμαι η ίδια η στατιστική…
ΕΓΩ είμαι ο ΘΕΟΣ, κύριοι!
ΘΕΟΣ και ΤΙΜΩΡΟΣ κάθε «αλλιώς».

Και τώρα…
ΣΤΟΙΧΗΘΕΙΤΕ! ΑΝΑΠΑΥΣΗ! ΠΡΟΣΟΧΗ!


Δευτέρα, Οκτωβρίου 20, 2008

Κι άλλες επιλογές… πολλές επιλογές…


Τα κύματα με φέραν’ ως εδώ…
Και δεν πήρα και χαμπάρι·
ξέρετε δα πώς παρασύρεσαι από το ρεύμα.

Εγώ χάζευα τα πλοία
κι αναρωτιόμουν ποιο να πάρω
και για πού…



Τρίτη, Οκτωβρίου 14, 2008

Δυστυχώς… επτωχεύσαμεν

Δεν θα ‘πρεπε άραγε να γράφω, αν δεν έχω διαβάσει τα άπαντα του Προυστ;

Δεν θα ‘πρεπε να εκφράζω τα συναισθήματά μου;

Δεν θα ‘πρεπε ίσως ν’ ανοίγω το στόμα μου, αν δεν κατέχω 10.000 θεωρίες για να υποστηρίξω αυτό που λέω και 20 τσιτάτα για να το διακοσμήσω;

Δεν θά ‘πρεπε να περιγράψω ούτε καν με μία φράση αυτό που εμένα προσωπικώς μου έμαθε η ζωή, γιατί το έχουνε πει ήδη άλλοι; Ή γιατί το έχουν πει καλύτερα;

Δεν θα με καταλάβετε άραγε, δεν θα μπορέσει κανείς να με συναισθανθεί, δίχως να αραδιάσω 5 εξεζητημένα επίθετα πριν από το ουσιαστικό ΜΟΥ;

Θα φανεί η όποια αλήθεια μου λίγη, μικρή, ασήμαντη;

Ε, δεν πειράζει… Τι να αποδείξει κανείς, γιατί και σε ποιον;

Έτσι κι αλλιώς, στην πραγματικότητα δεν έχουμε και πολλά να πούμε μεταξύ μας·
μόνο το χέρι απλώνουμε με την κρυφή ελπίδα να αγγίξουμε στιγμιαία τον άλλον.


Δευτέρα, Οκτωβρίου 06, 2008

Επιλογές














Τα βουνά τραβήχτηκαν στο πέρασμά του.
Όχι γιατί φοβήθηκαν· ούτε γιατί είχε τη δύναμη να τα μετακινήσει.
Σκέφτηκαν και είπαν μεταξύ τους κάτι απλό:
να του ανοίξουν μια φορά το δρόμο να πάει εκεί που εκείνος ήθελε.
Όχι εκεί που θα τον οδηγούσαν τα 1.000 εμπόδια·
όχι εκεί που το σκληροτράχηλο μονοπάτι με το ζόρι θα τον κατηύθυνε.
Θέλησαν να του δώσουν μια τελευταία ευκαιρία:
να αποφασίσει επιτέλους μόνος του, πού ήθελε να πάει.

Και τότε εκείνος έκατσε στο χώμα.
...

Κυριακή, Οκτωβρίου 05, 2008

5 ερωτήσεις... που θα κάνατε...




















σ' έναν φιλόσοφο

Ποια είναι η δική σου επινόηση, ώστε να συνεχίζεις να ζεις κόντρα στη ματαιότητα των πραγμάτων;

ένα παιδί

Πόσων χρονών είσαι;

ένα μέντιουμ

Βγάζεις πολλά λεφτά απ’ αυτή τη δουλειά, ε;

κάποιον παλιό έρωτα

Βρήκες καμιά καλύτερη από μένα;

στον καθρέφτη

Λες αλήθεια;



Την πρόσκληση την έστειλε η 3 parties a day
Εγώ καλώ τους kyriaz, dora, ellinida, maria, pussy

    ...