Ανέφικτο

Όλοι πιπιλάμε την καραμέλα για τους «άλλους»:
που είναι ψεύτες, που είναι ιδιοτελείς, που είναι το ένα, που είναι το άλλο.
Όχι πως δεν είναι… Είναι…
Όσο πάνω-κάτω είμαστε κι εμείς οι ίδιοι.
Οι άνθρωποι έχουμε φύση υποδεέστερη των πεποιθήσεων και των προσδοκιών μας.
Όλοι ανεξαιρέτως.
Γι’ αυτό και δε μπορεί να σταθεί καμία οραματική κοινωνία.
Γι’ αυτό κάθε πλατωνική, μαρξιστική, αναρχική πολιτεία είναι ουτοπία.
Γι’ αυτό και κάθε καθαρή ανθρώπινη σχέση είναι ουτοπία…