Μαλακία στο πάτερο
Τα καλύτερά μας χρόνια τα αναλώνουμε να γίνουμε ό,τι δεν είμαστε.
Μετά ψαχνόμαστε απελπισμένα να βρούμε τι είμαστε.
Στο τέλος αναπολούμε με πίκρα τι ήμασταν.
Κι ας μην ήμασταν ποτέ…
Σκέψεις· όλα παίζουν κι όλα βρίσκονται εν εξελίξει
Τα καλύτερά μας χρόνια τα αναλώνουμε να γίνουμε ό,τι δεν είμαστε.
Μετά ψαχνόμαστε απελπισμένα να βρούμε τι είμαστε.
Στο τέλος αναπολούμε με πίκρα τι ήμασταν.
Κι ας μην ήμασταν ποτέ…
Αναρτήθηκε από Αλεξία Ηλιάδου (synas) στις 8:02:00 μ.μ.
Ετικέτες Thoughts
:))))))))
ΑπάντησηΔιαγραφήωριμασαμε ε;)
έλα ρε πάντα είμαστε αλλά μας τρώει να μάθουμε τι λες και έχει καμιά σημασία...
ΑπάντησηΔιαγραφήαγκαλιές, βασικά μεγαλώνουμε... ό,τι κι αν σημαίνει αυτό...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔemΩΝ, πάντα είμαστε, αλλά όχι αυτό που είμαστε... :-)
Πόσο δίκιο έχεις! Ένα συνεχόμενο ψάξιμο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλές φορές οι απαντήσεις είναι μπροστά στα μάτια μας, αλλά εμείς ψάχνουμε πάντα για κάτι βαθύτερο... Και χανόμαστε περισσότερο και βαθύτερα...
sofi-k, προχθές είχαμε την κουβέντα σου και εμφανίσθηκες... παράξενο, ε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι... πάντα ψάχνουμε κάτι από πίσω και χάνουμε την απλή και μόνη σημαντική αλήθεια του τώρα...
Ελπίζω να είσαι καλά... σου στέλνω φιλιά πολλά.
Σκιές και σκόνη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια βόλτα κάνουμε στο πλανήτη γη, κι'αυτή σύντομη είναι.
Σπίθα, το ξέρουμε όμως; Το έχουμε καταλάβει;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλά είμαστε. Το πολύ ψάξιμο δεν φέρνει πάντα αποτελέσματα...
ΑπάντησηΔιαγραφήan-lu, νομίζω πως υπάρχουν άνθρωποι που δεν πολυψάχνονται από τη φύση τους, δεν τους έρχεται, κι άλλοι που το κάνουν αυθορμήτως... άλλοι είμαστε έτσι κι άλλοι αλλιώς... :)
ΑπάντησηΔιαγραφή