Δέκατα...

Μου φαίνεται πως έχω τη γρίππη.
Τίποτα σπουδαίο, λίγη αδιαθεσία.
Την έχουν ήδη πολλοί γνωστοί μου περάσει, ιδίως παιδιά.
Προφανώς κάποιο απ’ όλα με κόλλησε κι εμένα.
Εξακριβωμένα τη συγκεκριμένη γρίππη.

Δεν τρέχει τίποτα.
Η πιο «σοβαρή» περίπτωση που άκουσα ήταν ένα κοριτσάκι
με 6 μέρες υψηλό πυρετό, που πήγε να της το γυρίσει σε λοίμωξη των πνευμόνων,
αλλά πήρε αντιβίωση κι έγινε αμέσως καλά.
Δεν είναι τίποτα σημαντικότερο από οποιαδήποτε κοινή γρίππη.

Εκνευρίζομαι με τον πανικό που προσπαθούν μονίμως να δημιουργήσουν οι διάφοροι
που επωφελούνται κάθε φορά από τις περιστάσεις,
και τα media, που παίρνουν την τρίχα και την κάνουν τριχιά
να πουλήσουν φόβο στον κοσμάκη,
που γουστάρει να τρέφεται μ’ αυτόν, λες και κάτι του προσφέρει.
Ίσως και να του προσφέρει: μια υποτυπώδη επικινδυνότητα στη γελοιωδώς ανιαρή ζωή του.

Λυπάμαι για την κατάντια μας,
να πιανόμαστε από extra large μαλακίες για να νοημαδοτήσουμε την ύπαρξή μας·
η οποία έχει ένα σωρό πράγματα να πιαστεί,
φτάνει να ανοίξει λιγάκι,
να ρουφήξει την ολόγυρά της διάχυτη μαγεία.