Απορώ
Η τύχη του πρωτάρη
Σου δίνει κίνητρο να παίξεις.
ΟK
Ζωής πρόβλεψη.
Μα… ο Γκαστόνε υπάρχει;
Και ποιος ο λόγος των διακρίσεων;
Οι έμπειροι να ποντάρουνε σε άσσο διπλό,
Να έρχεται ο μαλάκας να μαζεύει το τραπέζι
Με τρία εξάρια -ένα στο χέρι,
Που σκάνε απ’ το πουθενά στο τέλος
Κι αυτός άνευ λόγου κανενός και φανερής αιτίας
Να έχει δώσει ρέστα;
Το ξέρουνε οι τυχεροί πως θα τους κάτσει a priori;
Ή κάπως κλέβουν;
Μπορείς να κλέψεις στη ζωή;
Μπορείς να κοροϊδέψεις;
Η μόνον αυτή ξέρει να κλέβει,
Εξ αρχής και μέχρι τέλους
γκρουπιέρισσα και οwner του καζίνο;
Χαρίζει σε κανέναν κοκκαλάκια νυχτερίδας;
Και αν εντέλει δεν ορίζεται η τύχη
Αυτή καθ’ εαυτόν
Ξαναρωτώ:
Μπορείς να κλέψεις;
Ή μόνον να παραπλανήσεις;
Memento...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤρία... εξάρια;
Αν είναι δυνατόν, καλή μου,synas!
Σπίθα, ωραίο εργάκι ήταν αυτό. Όσο για τα εξάρια... διαβολική σύμπτωσις! :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό, πολύ καλό, το Memmento.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά και το "Ραντεβού στον αέρα", άριστο.
Δέκα, του βάζω, όχι εξάρι:)
Είμαι σινεφιλ, αν κατάλαβες και στην ταινία (που έβαλες) απάντησα με ταινία:)