Φαντάσματα

Παρατηρώ στο internet, στα blogs, στο facebook, στο chat
πως άνθρωποι που γνωρίζω 100 χρόνια
δίνουν μιαν εντελώς διαφορετική εικόνα από την συνηθισμένη τους.

Είναι πολύ περίεργο φαινόμενο:
μιλάω μαζί τους και είναι σα να μιλάω σε κάποιον άγνωστο.

Χαζεύω τις αναρτήσεις τους
και δεν κολλάνε ποσώς στην live προσωπικότητά τους.

Δεν μπορώ να συνδυάσω τον άνθρωπο όπως τον γνωρίζω
με το πώς ο ίδιος παρουσιάζει τον εαυτό του
μέσα από άλλα σχήματα -πέραν της φυσικής του υπόστασης.

Σκέψου τώρα για ανθρώπους που πρωτογνωρίζεις μέσα από το δίκτυο:
άλλ’ αντ’ άλλων.

Φαντάσματα· ήτοι πλάσματα της φαντασίας.
Δεν ξέρω όμως ποιας φαντασίας: του πομπού ή του δέκτη;