Έξυπνη τρέλλα

Είδα χθες μια ταινία
-δεν θα αποκαλύψω ποια, για να μην τη χαλάσω σε όσους δεν την έχουν δει ακόμα.
Καλογυρισμένη κλπ κλπ, αλλά δεν είναι εκεί το θέμα μου.
Δεν είναι πως τρελάθηκα από ενθουσιασμό.
Είναι που με έβαλε σε σκέψεις:
ένας άνθρωπος είναι απολύτως πιθανό να ζει στον κόσμο του,
χωρίς βεβαίως ο ίδιος να το συνειδητοποιεί.
Αλλιώς δεν θα ζούσε στον κόσμο του.
Ο τρελός λοιπόν δεν γνωρίζει πως είναι τρελός.

Αλλά όλα αυτά είναι γνωστά…

Αυτό που ίσως δεν είναι και τόσο γνωστό,
είναι πως ένας έξυπνος, επινοητικός άνθρωπος,
είναι πολύ πιθανότερο να δημιουργήσει επιτυχώς έναν δικό του κόσμο.
Βρίσκει πολλές ιδέες να επεξηγεί και να ερμηνεύει
τις διάφορες «περίεργες» καταστάσεις που του συμβαίνουν,
όπως επίσης και τις διάφορες «περίεργες» αντιδράσεις των άλλων.
Ένας έξυπνος άνθρωπος έχει εξάλλου ισχυρό κίνητρο:
γνωρίζει πολύ καλά τι δεν είναι σε θέση να αντέξει ψυχολογικά.
Στην ουσία δηλαδή επιλέγει·
επιλέγει να ζει στον κόσμο του.

Και η «τρέλα» έχει πολλές διαβαθμίσεις…