Ο μεγάλος θυμός

Γιατί; Γιατί; Γιατί θυμώνεις;

Γιατί απλώνεις το θυμό -και μάλιστα άπλυτο- στον ήλιο;
Κι εσύ τι πας και τον ταΐζεις μυστικά μες στα υπόγεια;
Δεν ξέρεις πως κάποτε θα σε δαγκώσει;

«Άσ’τονα να ψοφήσει!», λέει ο γκουρού.
«Βρίσκει ο θυμός να φάει…», λέει ο γέροντας.

Τρώει απ' τα ενεργά, τρώει απ' τα αδρανή, τρώει κι απ' τα λανθάνοντα.

Για να νηστέψει ο θυμός,
πρέπει όλα να στερέψουνε και όλα να ξεθεωθούνε.

Και πάλι·
αυτός θα μείνει εκεί μόνος, βουβός και άσαρκος
να συνοδεύσει την ψυχή σου στο ποτάμι.

Η ελπίδα χάνει ακριβώς πάνω στο νήμα.