Πορείες
Η dealer έγινε η μάνα της: ιέρεια της μικροαστικής υπέρλευκης πλύσης.
Το κορίτσι της ανέχειας παλεύει σκληρά να θυμίσει παρωχημένες στάρλετ.
Η αλλοτινή θεά μεταμορφώνεται σε σοφιστικέ παραδουλεύτρα.
Η «Εγώ πάντα κυρία ήμουνα» γαμιέται σε διαμερίσματα μεταναστών.
Και η πολλά υποσχόμενη μικρή διαφεύγει σαν αέριο απ’ τις τρύπες.
Μόνον η μετριοπαθής φιλόλογος εμμένει στις παλιές συνήθειες.
Δεν είναι τίποτα· είναι που απλώς δεν σκέφτεται…
Εξαιρετικό. Μεγλαχολικό, αλλά έτσι μελαγχολική και μουντή που είναι η ζωή μας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟλίγο αλλά περιεκτικό...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι τόσο αληθινό και σκληρό, ταυτόχρονα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠουθενά φως, synas;
Το όνομα της "παλιάς θεάς", έστω, ποιό είναι άραγε;
Καλά, μόνο εγώ δεν κατάλαβα μία???
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι να σκεφτεί θα αλλάξει κάτι;
ΑπάντησηΔιαγραφήδείμε, είσαι πολύ καλός μαζί μου. Ειλικρινά δεν τα πάω αυτά που γράφω για μελαγχολικά... Απορώ γιατί διάολο δίνουν αυτήν την εντύπωση! :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήan-lu, ολίγο κυρίως όμως, ε;
σπίθα, λολ... μήπως θες και διεύθυνση και τηλέφωνο;
κανίβαλλε, τι να σου πω;...
coffemug, ναι.
韋于倫成, το έχουν όντως οριζοντίως;
χαχαχα, τὰ σινικὰ σπὰμ ὅλα τὰ λεφτά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜ'ενδιαφέρει η ηδονή της γνώσης, synas, οπότε δικαιούμαι να ρωτώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην πάει αλλού το μυαλό σου και μην παρεξηγείς τις αθώες ερωτήσεις μου.:)