Do it yourself
Τα σύννεφα διαλύονται με ένα φύσημα.
Φτάνει να βρεις ανάσα.
Να μαζέψεις όλη τη δύναμη τού είναι σου μέσα στα σπλάχνα σου…
να την κρατήσεις όσο αντέχεις…
να γίνει η κοιλιά σου τούμπανο μέχρι να μην αντέχεις πια…
και μ’ όση ορμή, αδράνεια,
αρχή συγκοινωνούντων δοχείων, αρχή διατήρησης της ενέργειας,
αρχίδια-μύδια,
όποια αρχή της φύσης σε φωτίσει,
να την αφήσεις να βγει προς τα έξω
μέχρι να γίνει αυτό που εσύ θες
έτσι ακριβώς όπως το θες.
Και κυρίως ο ίδιος σου ο εαυτός.
ποίηση...
ΑπάντησηΔιαγραφήαπλά ..
φιλια πολλά από μένα συνασουλα :-)
....η εικόνα ...η αύρα ...το συναίσθημα ...ολα ταυτόσημα.......
......κι όλα εξίσου αληθινα :-)
Μαίρη μου, χάρηκα πολύ που συναντηθήκαμε... και είδες; Καμιά φορά όλα είναι όμορφα... ήσυχα όμορφα... και όλα αληθινά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας συμβαίνουν πολλά κάθε μέρα. Κάθε τι για κάποιο λόγο γίνεται. Κάποιος λόγος πάντα, φανερός ή κρυφός, φέρνει το κάθε αποτέλεσμα. Κι είμαστε εμείς δυο λογιών. Οι πολλοί που πιστεύουν πως στο λόγο αυτόν δεν έχουν συμμετοχή και ότι ζουν απλά τους έλαχε, και οι λίγοι που αρχίζουν να υποψιάζονται πως κάθε τι που ζούνε είναι αποτέλεσμα συνειδητών ή ασυνείδητων προσωπικών επιλογών τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτοί οι λίγοι, ξέρουν πως αν επιλέξουν να φυσήξουν τα σύννεφα θα φύγουν. Θα διώξουν τα σύννεφα, θα γίνουν αγέρι σαν το παλιό εκείνο τραγουδάκι.
Καλώς όρισες στη χαρά της ζωής συνασούλα... Και να ξέρεις είναι μονόδρομος :)
μακάρι τὰ σύννεφα νὰ διαλύονταν μὲ ἕνα φύσημα ἢ ἔστω περισσότερα... Ἀλλὰ ὑπάρχουν φορές - οἱ πιὸ ἐπώδυνες - ποὺ ῥωτᾷς, ῥωτᾷς, ῥωτᾷς, σ'ἀπαντοῦν καθησυχαστικὰ σ'ἀπαντοῦν καθησυχαστικὰ σ'ἀπαντοῦν καθησυχαστικά, τὰ σύννεφα ὅμως δὲν φεύγουν... Φεύγει ὅμως ἡ ἐρωτηθεῖσα... Ἡ κατὰ τ'ἄλλα καθησυχάζουσα... Κωλοκαλόκαιρο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέτρο, καλώς σας βρήκα! :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΒαγγέλακα, αυτός ο εφησυχασμός κρατά τα σύννεφα.