Τυχαία...
Με την ανατολή του Οκτώβρη
μαζεύτηκαν πάλι σύννεφα…
'Ετσι αλλάζει ο καιρός.
Ποιος νοιάζεται;
Μπορώ και πάλι να ταμπουρωθώ
πίσω από τοίχους
ή να μουλιάσω στη βροχή
ασκόπως.
Ποιος νοιάζεται;
Η τύχη μας πλέκεται αλλού…
Σαν κάποια ανόητη γριά
να πλέκει κάτι αυτόματα
από ανία ή αμηχανία.
Και σ' όποιον λάχει να περνά
του το χαρίζει…
Ποιος νοιάζεται;
Η ζωή δεν είναι ψώνια…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου