Εσύ διάλεξες αλήθεια…

Όλα σε φωνάζουν όταν εσύ έχεις φύγει,

όλα σε θέλουν σαν έχεις κουραστεί.

Όλα όσα σου έλειψαν σού έρχονται πακέτο

τυλιγμένα σε γριζασημί κορδέλα 
και με καρτούλα «Καλή Ανάσταση!»

και τι διάολο να τα κάνεις
αφού πια είναι Χριστούγεννα…

-και το ψαλίδι που έψαχνες προχθές

το βρήκες σήμερα που ζήταγες θερμόμετρο-

Όλα σου θυμίζουν πως δεν ήσουνα ποτέ
εκεί που θά ‘θελες να είσαι

όταν ήταν η ώρα σου·

γιατί ανυπομονούσες, βιάστηκες και έφτασες νωρίς

ή ίσως γιατί άργησες

ή ακόμα και καμιά φορά

γιατί η πρόσκληση δεν ήτανε για σένα,

μα εσύ φαγώθηκες να την κρατήσεις·

νόμιζες πως σου ταίριαζε

να γίνεις βασιλιάς σε πάρτυ ξένων.

Πάντα ποθούσες το φιλί κάτω απ’ το γκι

-Ανάσταση-

από άνθρωπο άγνωστο και ξεχασιάρη…