Yes, I do

«Σ’ αγαπώ», είπε αβασάνιστα
και κοίταξε γύρω της τη θολή παρουσία των ανθρώπων στον μάλλον στενό χώρο.
Ο καπνός λίγος, όλοι είχαν προθυμοποιηθεί -όχι αβασάνιστα-
να περιορίσουν τις επιθυμίες τους
καθώς ο χρόνος στένευε κι αυτός και έφτανε μονάχος να τους πνίξει.

«Ή ίσως… σ’ ανέχομαι», είπε σε μια έκλαμψη ειλικρίνειας -ή μέθης.

Ο άντρας της έριξε μια καλοσυνάτη ματιά,
έχωσε χαδιάρικα το μουσούδι του στα φρεσκολουσμένα μαλλιά της και της ψιθύρισε:

«Αρκεί να με δέχεσαι… Δέχεσαι;»