Κοινωνία

Ακούω τόσα πολλά… και τόσο μεγαλόπνοα…
σαν τις αποφάσεις που παίρνουμε κάθε Πρωτοχρονιά.

"Θα διαβάσω Αριστοτέλη, θα γίνω καλύτερος άνθρωπος, θα κάνω φιλανθρωπίες"
(πόσο μαλάκας μπορεί να είσαι για να χρησιμοποιείς αυτήν τη λέξη;… να είσαι φίλος του είδους σου;)

Ένα αρχίδι θα κάνεις απ’ όλ’ αυτά, και το ξέρεις εξ αρχής.
Θέτεις βέβαια στόχους, ελπίζεις… όμως…

Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν κίνητρα απλά κι απτά:
λεφτά, μόστρα, επιτυχία, εξουσία, γαμήσια…
Όλα τα άλλα τα κάνουν για να φτάσουν κάποτε σ’ αυτά.
Δεν είναι κακό. Ούτε καλό. Απλά πραγματικό. Ανθρώπινο.

Σε έναν κόσμο λοιπόν τέτοιον,
μην ζητάς να κατέβει στις πλατείες για αξίες γενικώς και αορίστως.
Δέξου την συνεισφορά του άνευ αξιολόγησης προθέσεων.
Γιατί η μόνη συνεισφορά στα πράγματα είναι η συμμετοχή.
Και στην πορεία η μέθεξη.

Η κοινωνία.