Ό,τι...
Αναπαριστούμε τη φύση μας.
Τα πρώτα κύτταρα μπορούν να επιλέξουν·
ένα εν δυνάμει τό 'χουν.
Μα αφού έγιναν, δεν ξεγίνονται.
Μπορούν μονάχα να μεταλλαχθούν.
Πόσο "κακή" ακούγεται η λέξη τούτη!
Αναπαριστούμε διαρκώς τη φύση μας.
Και είναι κωμικοτραγική η πάλη της μεταμόρφωσης.
Ο Θεός μας είναι εύπιστος, είν' εύπλαστος·
αν ίσως προσπαθούσαμε συλλήβδην να του αλλάξουμε συνήθειες…
Κι αν ήτανε κι αυτό "καλό".
Αν αρχίσουμε αυτή την προσπάθεια δεν νομίζω να υπάρξει για μας έβδομη μέρα για ανάπαυση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά φιλιά!!!